Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η κυβέρνηση της νέας “δημοκρατίας” επέλεξε να φέρει προς ψήφιση το χουντικό νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Παρόλο που το νομοσχέδιο αυτό ήταν προγραμματική δέσμευση της δεξιάς επέλεξε να μην το καταθέσει από την αρχή, προφανώς για να μην ξυπνήσει το κατά γενική ομολογία αδρανές εργατικό και ανταγωνιστικό κίνημα,
Ο χρόνος που επιλέγει να το κάνει δεν είναι τυχαίος. Η πανδημία επιτάχυνε αλλά και αποκάλυψε το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεραστεί. Το παγκόσμιο ΑΕΠ υπολογίζεται από το ΔΝΤ ότι θα μειωθεί κατά 3% ενώ οι αντίστοιχοι αριθμοί για Η.Π.Α. και Ε.Ε. αυξάνονται στο 5,9% και 7,5% αντίστοιχα. Για την Ελλάδα η πρόβλεψη φτάνει το 10% ενώ το χρέος αναμένεται να φτάσει στο 200% του ΑΕΠ. Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί και για την έκταση της κρίσης αν αναλογιστεί κανείς ότι στην κρίση του 2009, που επηρέασε λιγότερες οικονομίες, η μείωση του παγκόσμιου ΑΕΠ ήταν της τάξης του 0,1%.
Είναι οι ίδιοι αριθμοί που μεταφράζονται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο για την παγκόσμια εργατική τάξη. Είναι οι περίπου 1.200.000 εγγεγραμμένοι άνεργοι στην Ελλάδα, είναι οι περισσότεροι από 40.000.000 άνεργοι στις ΗΠΑ, είναι η απότομη μετατόπιση μεγάλης μερίδας του παγκόσμιου πληθυσμού κάτω από τα όρια της φτώχειας για να συνοδέψει τους επίσης πολλούς που δεν κατάφεραν να φύγουν από αυτό το σημείο εδώ και πάνω από μία δεκαετία.
Οι καπιταλιστές φοβούνται ∙ όχι το κίνημα που υπάρχει αλλά την οργή και τις μορφές αγώνα που μπορούν να γεννηθούν το επόμενο διάστημα και το κράτος παίρνει τα μέτρα του.
Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται σαν συνέχεια και επιστέγασμα της νεοφιλελεύθερης ανασυγκρότησης του κράτους και του συνολικού κατασταλτικού σχεδίου «Νόμος και Τάξη» που είναι το μόνο έργο που έχει να επιδείξει η νέα διαχείριση της εξουσίας εδώ και ένα χρόνο.
Η κατάργηση του νόμου για το πανεπιστημιακό άσυλο, οι επιθέσεις στους δημόσιους χώρους και τις καταλήψεις που συγκεντρώνεται η νεολαία, το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, η απελευθέρωση των πλειστηριασμών, τα πογκρόμ και η επαναπροωθήσεις ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες, η επίθεση στις τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται στη λεηλασία της φύσης, η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και το νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο είναι εκδηλώσεις της επίθεσης του κράτους στην κοινωνική βάση.
Παράλληλα συνεχίζεται η αναβάθμιση των κατασταλτικών μηχανισμών σε υλικές υποδομές (drone, κάμερες, επανασύσταση της ομάδας ΔΕΛΤΑ) . Σ’ αυτόν τον σχεδιασμό εντάσσονται ακόμη και οι πολεοδομικές και εξωραϊστικές παρεμβάσεις του δήμου της Αθήνας. Πλέον τίποτε δεν σχεδιάζεται χωρίς να είναι συμβατό με την κατασταλτική πολιτική και το δόγμα του νόμου και της τάξης.
Το νομοσχέδιο αυτό δε θα καταργηθεί στη βουλή αλλά στο δρόμο. Με μαζικές διαδηλώσεις, αυθόρμητες και αυτοργανωμένες συγκεντρώσεις και κυρίως άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη σε όποιον/α διωχθεί με την εφαρμογή των διατάξεων του. Ακόμα και αν δεν αποσυρθεί, να το καταστήσουμε εμείς με τους αγώνες μας και την παρουσία μας στους δρόμους και τις πλατείες ένα θλιβερό μνημείο αυταρχισμού.
Αν η αντίσταση στις μέρες μας είναι επιτακτικό καθήκον του κάθε αγωνιζόμενου/ης, η υπεράσπιση των χρόνια κεκτημένων δικαιωμάτων, για τα οποία κάποιοι αγωνίστηκαν μέχρι θανάτου, είναι μονόδρομος.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020, Προπύλαια στις 19:00.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΣΦΗΝΑ Ιούλιος 2020
(Πίνακας : manifestacion-demonstration 1934 Antonio Berni )