Jan 04

Θεατρική παράσταση “”Ο ΜΑΡΞ ΣΤΟ ΣΟΧΟ” του Χάουαρντ Ζιν από την Θεατρική ομάδα “Ρε Αλέξης”

Η Σφήνα και η Θεατρική Ομάδα “Ρε Αλέξης” παρουσιάζουν την θεατρική παράσταση

“Ο ΜΑΡΞ ΣΤΟ ΣΟΧΟ” του Χάουαρντ Ζιν .

Παρασκευή, 12 Ιανουαρίου 2018 στις 9 μ.μ. στην ΣΦΗΝΑ Κάδμου 48 Θήβα

Απηυδισμένος ο Καρλ Μαρξ από το τέταρτο Μνημόνιο της αριστεροδεξιάς κυβέρνησης εν Ελλάδι, επιστρέφει στη γη και στην Θήβα για να αποκαταστήσει τις απόψεις του. Βρήκε χρυσή ευκαιρία και το γεγονός πως ο Επίτιμος ανέβηκε στον πάνω κόσμο ώστε για μια ώρα να κατέβει αυτός στη γη και να τα βάλει με τον κάθε διαχειριστή του καπιταλισμού αλλά και με τον Πίπερ που προσπαθεί να διαστρεβλώσει τις απόψεις του και να μεταφράσει το Κεφάλαιο.

» Μα εγώ Πίπερ δεν είμαι μαρξιστής!». Στην εποχή των υποκριτικών Je suis…, o ίδιος δηλώνει εν τέλει το » Je ne suis pas marxiste » καταγγέλοντας ουσιαστικά αυτούς που τον ερμηνεύουν ως Αγία Γραφή αλλά και αυτούς που θεωρούν πως το μέλλον της ανθρωπότητας είναι το συνεχές There Is No Alternative (TINA). O Xάουαρντ Ζιν προσγειώνει τον Μαρξ στη σφαίρα του πραγματικού και και με τις επικαιροποιήσεις μας είναι ζωντανός το 2017. Παρ`όλα αυτα κάνει μία ανασκόπηση στην προσωπική του ζωή, πολλές φορές με αυτοσαρκασμό, ενθυμούμενος έτσι την σχέση του με την γυναίκα του Τζένη Βεστφάλλεν, την Λένχεν, την αγάπη του στις κόρες του,την ένδεια και τον θάνατο των παιδιών του και τη σχέση του με τον επιστήθιο φίλο του Ένγκελς αλλά και την αντιπαράθεση του με τον Μιχαήλ Μπακούνιν που συμβολικά και σατυρικά εισβάλλει στο σπίτι του στο Σόχο. Εκεί στο Σόχο αναλύουν ο καθείς με τον δικό του τρόπο την Παρισινή Κομμούνα του 1871.

» Προλετάριοι δεν έχετε να χάσετε τίποτα άλλο πέραν από τις αλυσίδες σας! »
150 χρόνια από την έκδοση του Κεφαλαίου και 100 χρόνια από την Οκτωβριανή επανάσταση και το φάντασμα του Μαρξ πλανάται στον κόσμο όσο παραμένουν οι αιτίες οι παλιές. Περιοδεύων θεατρικό εγχείρημα * Ρε Αλέξης (Κύπριος επαναστάτης του Μεσαίωνα).

Παίζει: Kυριάκου Βασίλης.
Σκηνοθεσία: Kυριάκου Βασίλης/Nίκος Σέργης

είσοδος ελεύθερη

Jan 03

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ MUNDO NUEVO

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ MUNDO NUEVO

που αποτελεί ένα ανοιχτό πεδίο ζυμώσεων και ανάπτυξης των αναρχικών ιδεών και δυναμικό, μαχητικό και αναπόσπαστο μέρος των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων

Από τις 21 Νοέμβρη έχει ξεκινήσει μία νέα κατασταλτική μεθόδευση εναντίον της κατάληψης Mundo Nuevo, στη Θεσσαλονίκη, με το τμήμα Προστασίας Πολιτεύματος της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης να καλεί 16 άτομα –παραδίδοντας τις κλήσεις κατ’ οίκον σε όλη την Ελλάδα- να καταθέσουν στη ΓΑΔΘ, στο πλαίσιο προανακριτικής εξέτασης, για τα αδικήματα της διατάραξης οικιακής ειρήνης και κατάληψης δημόσιου κτηρίου κατ΄ εξακολούθηση, που αφορούν στο κτήριο που στεγάζεται η κατάληψη. Το αποκλειστικό κριτήριο βάσει του οποίου καλέστηκαν τα 16 άτομα ήταν πως σε όλους είχε πραγματοποιηθεί, κάποια στιγμή κατά το παρελθόν, εξακρίβωση στοιχείων.

Αυτή τη φορά, οι εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές ενεργώντας στο πλαίσιο της πάγιας κρατικής πολιτικής επιχειρούν να στήσουν έναν κατασταλτικό κλοιό γύρω από την κατάληψη, προλειαίνοντας το έδαφος για εκκένωσή της, στοχεύοντας στην απομόνωση και περιθωριοποίησή της. Έτσι προσπαθούν να αμφισβητήσουν τον ανοιχτό κοινωνικό χαρακτήρα της κατάληψης και να περιστείλουν την πολιτική της δράση στοχεύοντας στην τρομοκράτηση των νέων αγωνιστών/στριών που έρχονται μέσω της δομής σε επαφή με τον αναρχικό αγώνα -στέλνοντάς τους “προειδοποιητικά μηνύματα”. Προσπαθούν να αποτρέψουν την είσοδο εργαζόμενων, ανέργων, νεολαίων στο χώρο -ποινικοποιώντας ακόμα και την απλή παρουσία- και εκκινώντας νέους κύκλους διώξεων αναρχικών συντρόφων και συντροφισσών.

Αυτή η κίνηση αποτελεί άλλη μία έκφανση της συντονισμένης και ολομέτωπης επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα στα πληβειακά στρώματα της κοινωνίας με την επιβολή όλο και επαχθέστερων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Μία επίθεση που κλιμακώνεται στην κατεύθυνση εγκαθίδρυσης του σύγχρονου ολοκληρωτισμού με την αναβάθμιση του νομικού και κατασταλτικού οπλοστασίου της κυριαρχίας, προκειμένου να πνιγεί κάθε φωνή αμφισβήτησης και ανυπακοής. Στο στόχαστρο αυτής της καταστολής είναι οι ακηδεμόνευτοι και αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, γιατί είναι αυτοί που συνεχίζουν να βάζουν φραγμούς στα αντικοινωνικά σχέδια κράτους και αφεντικών. Σε αυτό το πλαίσιο απαγορεύονται παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους, συλλαμβάνονται απεργοί, εγκληματοποιείται η δράση σωματείων βάσης, ποινικοποιείται η δράση αγωνιζόμενων εργαζομένων, ξυλοκοπούνται φοιτητές, αναρχικά μπλοκ δέχονται επιθέσεις, βασανίζονται αγωνιστές, και ξεδιπλώνονται οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον των πολιτικών καταλήψεων.

Κι αυτό συμβαίνει επειδή οι καταλήψεις αποτελούν δομές του κοινωνικού και ταξικού αγώνα ενάντια στη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό που μας επιβάλλουν οι από τα πάνω και ταυτόχρονα προεικονίζουν το όραμα της απελευθερωμένης κοινωνίας λειτουργώντας οριζόντια και αντιιεραρχικά, στη βάση των αρχών τις ισότητας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ

 

Dec 06

ΨΗΦΙΣΜΑ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Ως Η Σφήνα – αυτοδιαχειριζόμενος, κοινωνικός, πολιτικός & πολιτιστικός χώρος  καταγγέλλουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ η οποία ταγμένη στο πλευρό της εργοδοσίας των super market Market In, έβαλε τις δυνάμεις καταστολής να επιτεθούν στη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση συνδικαλιστών και εργαζόμενων του Καρυπίδη έξω από το s/m Market In στα Ιωάννινα, ενώ προχώρησε και στη σύλληψη 12 από αυτούς.
 
Οι συνάδελφοι, πρώην εργαζόμενοι του Καρυπίδη, διεκδικούν να δοθούν άμεσα όλα τα δεδουλευμένα τους και να επαναπροσληφθούν όλοι οι εργαζόμενοι από τους διαδόχους της επιχείρησης.
 
Η μανία των δυνάμεων καταστολής για να χτυπήσουν τη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση και τους εργαζόμενους έρχεται ως συνέχεια στο ανθρωποκυνηγητό και την αυτόφωρη διαδικασία που κινήθηκε προχθές ενάντια σε εργαζόμενους του Καρυπίδη και τις συλλήψεις μέσα στα σπίτια τους. Μπροστά σε αυτό το όργιο καταστολής, το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων είχε κηρύξει για σήμερα 24ωρη Απεργία στην επιχείρηση Market In.
 
Ένα αντίστοιχο κατασταλτικό σκηνικό έχουμε δει να στήνεται σε μια σειρά ταξικών αγώνων για τα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, για τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Η εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία πάει πάντοτε χέρι-χέρι με την κρατική-κυβερνητική διαχείριση, με τους αντεργατικούς-αντικοινωνικούς νόμους, την αστυνομική καταστολή και τη δικαστική εξουσία. Ένα αντίστοιχο κρούσμα βιώσαν και ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής, κατά την επίθεση που δέχθηκαν με τις συλλήψεις συναδέλφων και τις συνεχιζόμενες διώξεις εις βάρος τους στην απεργιακή συγκέντρωση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός την Κυριακή 28/12/14.
 
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων στον Καρυπίδη.
 
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων συναδέλφων μας. Παύση κάθε δίωξης εις βάρος τους.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων στον Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής.
Έπισης ως Η Σφήνα – αυτοδιαχειριζόμενος, κοινωνικός, πολιτικός & πολιτιστικός χώρος
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΣΤΑ PUBLIC
 
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ
 
Το σωματείο μας δημοσιοποιεί και στηρίζει τον αγώνα των απολυμένων εργαζόμενων του ομίλου Multirama / Public απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία που λάμβανε χώρα εις βάρος τους επί σειρά ετών. Στα καταστήματα της Πάτρας και της Καλαμάτας οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να υπομένουν εξοντωτικούς ρυθμούς εργασίας, απλήρωτη υπερεργασία και υπερωρία, εκφοβισμούς και τιμωρητικά/πειθαρχικά μέτρα εναντίον τους από την εργοδοσία.
 
– Πιο συγκεκριμένα, όπως καταγγέλλουν οι απολυμένοι συνάδελφοι, υποχρεώνονταν να εργάζονται συχνά και απροειδοποίητα δωδεκάωρα με αποδοχές οκταώρου, για χρονικό διάστημα από μία εβδομάδα έως και πολλούς συνεχόμενους μήνες. Καθώς συχνά καλούνταν να πιάσουν δουλειά μισή ώρα πριν τη (12ωρη) βάρδια τους και να σχολάσουν μισή ώρα μετά τη λήξη της (για προετοιμασία του καταστήματος, κλείσιμο ταμείων και λοιπές εσωτερικές δουλειές), η εργάσιμη εβδομάδα για τους εργαζόμενους σ’ αυτά τα καταστήματα μπορούσε να έχει διάρκεια έως 78 ώρες.
 
– Οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν επίσης πολύ συχνά να δουλεύουν παράνομα και αδήλωτα στα ρεπό τους, για να καλυφθούν οι βάρδιες, προκειμένου η επιχείρηση να αποφύγει την απαραίτητη -λόγω αύξησης εργασιών- πρόσληψη επιπλέον προσωπικού.
 
– Εργάζονταν παράνομα Κυριακές σε εσωτερικές εργασίες της επιχείρησης, αμισθί και χωρίς να δηλώνονται στην επιθεώρηση εργασίας.
 
– Ταυτόχρονα, η εταιρεία ασκούσε εκφοβισμό και τρομοκρατούσε τους εργαζόμενους για να “πιάνουν τους στόχους”, τιμωρώντας τους με συνεχόμενα 12ωρα, εάν δεν το κατάφερναν.
 
– Οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να εργαστούν σ’ αυτές τις συνθήκες και με αυτούς τους όρους κάτω από τον διαρκή φόβο της απόλυσης. Η εταιρεία δεν δίστασε να απολύσει εργαζόμενη μητέρα τρεις μέρες μετά τη λήξη της άδειας μητρότητας. (Η απολυμένη στη συνέχεια κινήθηκε δικαστικά και δικαιώθηκε ως προς τα δεδουλευμένα.)
 
– Η εργοδοτική αυθαιρεσία έφτασε μέχρι το σημείο εκφοβισμού των εργαζόμενων για να υποχρεωθούν κατά τη διάρκεια ελέγχων από την Επιθεώρηση Εργασίας να αποκρύψουν τις απλήρωτες υπερωρίες και να πουν πως δουλεύουν “κανονικά”. Η εργοδοσία πήγε ακόμα πιο πέρα προβαίνοντας σε εκδικητική απόλυση εργαζόμενου ο οποίος σ’ αυτούς τους ελέγχους ανέφερε τις συνθήκες εργασίας και τα ωράρια που επικρατούν.
 
Όμως, παρά την εργοδοτική αυθαιρεσία, υπήρξε οργανωμένη αντίσταση από τους εργαζόμενους στα Public (πρώην Multirama). Απολυμένοι συνάδελφοι από το κατάστημα της Καλαμάτας και της Πάτρας οργανώθηκαν και κατέθεσαν αγωγές διεκδικώντας τα δεδουλευμένα, απλήρωτα 12ωρα που έκαναν επί σειρά ετών. Η συλλογική προσπάθειά τους είχε ως αποτέλεσμα οι αγωγές που κατέθεσαν το 2013 και το 2014, μετά από αναβολές και καθυστερήσεις, να κερδηθούν στο δικαστήριο, με την τελευταία απόφαση να δικαιώνει έξι συναδέλφους, ενώ εκκρεμούν οι αγωγές τριών ακόμα απολυμένων.
 
Παρ’ όλα αυτά, η εργοδοσία του Public δεν δέχεται να τηρήσει τις υποχρεώσεις της. Αρνείται να καταβάλει τα ποσά που επιδικάστηκαν και προτείνει συμβιβασμό, απειλώντας πως θα ασκήσει έφεση αν οι απολυμένοι δεν τον αποδεχτούν. Μια εντυπωσιακή επίδειξη μικροψυχίας!
 
Η Σφήνα – αυτοδιαχειριζόμενος, κοινωνικός, πολιτικός & πολιτιστικός χώρος, χαιρετίζει την ανυποχώρητη στάση των απολυμένων συναδέλφων και δηλώνει ότι θα σταθεί στο πλευρό τους, όπως το έχει κάνει και σε κάθε άλλη ανάλογη περίπτωση εργοδοτικής ασυδοσίας.
 
Στηρίζουμε την απαίτησή τους για καταβολή του συνόλου των δεδουλευμένων και την παύση κάθε απειλής για άσκηση έφεσης από την πλευρά της εργοδοσίας.
 
Κάθε συναδέλφισσα και συνάδελφος στα Public, αλλά και σε κάθε εργασιακό χώρο, μπορεί και πρέπει να αντισταθεί στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία. Επικοινωνώντας με το σύλλογό του, καταγγέλλοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, αγωνιζόμενος/η συλλογικά. Ο δρόμος για μισθούς και εργασιακές συνθήκες που αναλογούν στις ανάγκες μας είναι η συλλογική πάλη, η οργάνωση στoν σύλλογό μας.
Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τη συλλογική αντίστασή μας στην καταστολή, την ποινικοποίηση και την κατατρομοκράτηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης.
 
Κάτω η εργοδοτική – κρατική τρομοκρατία!

Dec 06

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ, Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ, Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Στις 6 Δεκέμβρη 2008 ο 15χρoνος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τις σφαίρες αστυνομικού στην περιοχή των Εξαρχείων. Για άλλη μια φορά το όπλο ενός μπάτσου εκπυρσοκροτεί «τυχαία», άλλη μία αστυνομική δολοφονία έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των θυμάτων του κράτους. Αυτή τη φορά είναι ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας που αναζητά τους ‘ταραξίες’ και πυροβολώντας σε ευθεία βολή σκότωνει τον 15χρονο μαθητή.
Από την πρώτη στιγμή ξέσπασαν άγριες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής τόσο στο κέντρο της Αθήνας όσο και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Την επόμενη μέρα η οργή γενικεύεται με τη νεολαία να πρωτοστατεί σε πολλές πόλεις της χώρας και το ξέσπασμα της να παίρνει διαστάσεις εξέγερσης με συμμετοχή και άλλων ανθρώπων που με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη βγήκαν στους δρόμους να εκφράσουν έμπρακτα την εναντίωσή τους στην κρατική καταστολή και τη γενικότερη βία της κυριαρχίας. Πορείες, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, καταλήψεις πανεπιστημιακών χώρων, σχολείων από μαθητές, και δημοσιών κτιρίων ήταν ανάμεσα στις δράσεις των εξεγερμένων.
Τα μηνύματα του Δεκέμβρη ήταν πολλά και σίγουρα δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε λίγες σειρές, ωστόσο κάποια απ’ αυτά ήταν η διάχυση της ριζοσπαστικής θεωρίας και πράξης σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες και η μετέπειτα δημιουργία δομών αντίστασης και αυτοοργάνωσης όπως στέκια, καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους, συνελεύσεις γειτονιών κ.α, που δραστηριοποιούνται τόσο με κατα τόπους θέματα όσο και με γενικότερα κινηματικά ζητήματα.
Σήμερα, 9 χρόνια μετά, σε καιρούς οικονομικής κρίσης και κοινωνικής ηττοπάθειας με τους ‘αριστερούς’ διαχειριστές της εξουσίας να προσπαθούν να μας πείσουν πως υπάρχει ελπίδα για όλους και όλες μέσα στον καπιταλισμό και ότι το σύστημα μπορεί να γίνει ανθρώπινο και δίκαιο, είναι καθήκον όλων μας να δείξουμε και να ακολουθήσουμε τον άλλο δρόμο. Το δρόμο της αλληλεγγύης, της συλλογικοποίησης, της αυτοοργάνωσης σε οριζόντια βάση μακριά από ειδικούς και σωτήρες, τη δημιουργία αντιθεσμικών δομών αντίστασης στην καπιταλιστική λαίλαπα κάθε απόχρωσης, για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις και καταπίεση, φτώχεια και δυστυχία, εκμετάλλευση, υποταγή και φιλοτομαρισμό. Για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ, ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ      ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΣΦΗΝΑ 6/12/2017

Nov 21

ΚΑΛΕΣΜΑ γιά Συλλογή Ειδών Πρώτης Ανάγκης για τους Πλημμυροπαθείς στην ΣΦΗΝΑ

Στις δύσκολες στιγμές που περνούν οι συνάνθρωποι μας τις πληγείσες περιοχές η συλλογικότητα της ΣΦΗΝΑΣ νιώθει την υποχρέωση να βοηθήσει και να δείξει έμπρακτα την Αλληλεγγύη της .Σ’αυτή την κατεύθυνση καλεί όλες και όλους να βοηθήσουν στην Συλλογή Ειδών Πρώτης Ανάγκης για τους Πλημμυροπαθείς στην ΣΦΗΝΑ (Κάδμου 48)

Η συλλογή ξεκινά από σήμερα Τρίτη 21 Νοεμβρίου και θα ολοκληρωθεί την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου. Αναλόγως τις ανάγκες και τις ελλείψεις θα συνεχιστεί και θα υπάρξει νέα ανακοίνωση .
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ 6972 682 465 και
στον χώρο της ΣΦΗΝΑΣ Κάδμου 48 ΤΕΤΑΡΤΗ 22 Νοεμβρίου από 5μμ εώς 9 μμ και την ΔΕΥΤΕΡΑ 27 Νοεμβρίου από 7μμ εώς 10μμ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΜΕ
Τρόφιμα:
– ζυμαρικά / όσπρια
– πελτές ντομάτας
– κονσέρβες
– μπισκότα / φρυγανιές + ο,τι δε χρειάζεται μαγείρεμα
– λάδι
– γάλα εβαπορέ
– νερά
Είδη προσωπικής υγιεινής:
– χαρτί τουαλέτας / κουζίνας
– σερβιέτες
– παμπερς
– σαπούνι
– σαμπουάν
– οδοντόβουρτσες / -κρεμες
– μωρομάντηλα
– σφουγγάρια
– είδη καθαρισμού για το σπίτι
επίσης τεράστιες είναι οι ανάγκες για τα ζώα που επιβίωσαν από την καταστροφή. παρακαλούμε όσους μπορούν να φέρουν και τροφή για σκύλους και γάτες.
Κάθε συνεισφορά είναι πολύτιμη. Βοηθήστε όπως μπορείτε.

Nov 16

Λίγα λόγια, 44 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Λίγα λόγια, 44 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Πως μπορεί να συνδεθεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου με το σήμερα; Τι μπορούμε να πάρουμε από το τότε και να το εφαρμόσουμε σήμερα; 44 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι αφηγήσεις που έχουν επικρατήσει είναι οι εξής.

Των άλλων. Το Πολυτεχνείο δεν έριξε τη χούντα, απόδειξη ότι η χούντα έπεσε σχεδόν ένα χρόνο μετά, κάποια κωλόπαιδα μαζεύτηκαν εκεί και κάναν τους καμπόσους για 2-3 μερόνυχτα. Το Πολυτεχνείο δεν είχε νεκρούς. Α, και φυσικά, η χούντα έκανε έργα.

Των λίγων που βολεύτηκαν. Το Πολυτεχνείο είναι ο καταλύτης που ρίχνει τη χούντα, ήμουν και εγώ εκεί ή εκεί γύρω (και γι’αυτό κάνω καριέρα στην πολιτική σήμερα)!

Η πραγματικότητα. Πράξεις αντίστασης μετά την εγκαθίδρυση της χούντας ξεκινάν σχεδόν αμέσως. Ήδη από τον Ιούλιο του 1967 υπάρχουν ενέργειες με τοποθέτηση βομβών από τις Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης (ΔΕΑ), μια τροτσκιστική οργάνωση και άλλες οργανώσεις, μεγάφωνα σε μπαλκόνια και τρικάκια με συνθήματα από διάφορες αντιδικτατορικές ομάδες. Η πρώτη δυναμική πράξη αντίστασης είναι στις 13/8/1968 με την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου από τον Αλέκο Παναγούλη. Τα μέλη του ΚΚΕ και αριστεροί διαφόρων τάσεων για τουλάχιστον μία εικοσαετία, έχουν υποστεί ένα ανελέητο κυνήγι με εξορίες, βασανιστήρια και φυλακίσεις ενώ παράλληλα εσωτερικές έριδες οδηγούν στην διάσπαση του 1968 και όντας απονευρωμένοι οργανωτικά δεν απαντούν οργανωμένα και μαχητικά-ένοπλα.Το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα λοιπόν δεν συνάντησε άμεση και μαζική λαϊκή αντίδραση -πέρα από μεμονωμένες περιπτώσεις- καθώς δεν υπήρχε καμιά ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική προετοιμασία του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Η έλλειψη μιας τέτοιας προετοιμασίας ανέκοψε τις όποιες διαθέσεις υπήρχαν μέσα στα πιο ριζοσπαστικοποιημένα τμήματα του λαού, που είχαν τις εμπειρίες και μνήμες του ΕΑΜικού αγώνα και του τρίχρονου αγώνα του ΔΣΕ. Στην έλλειψη άμεσης μαζικής αντίδρασης επέδρασαν και οι χιλιάδες συλλήψεις που πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα και αμέσως μετά την πραγματοποίηση του πραξικοπήματος. Θα έπρεπε να περιμένουμε 4 χρόνια ακόμα, και μια αυθόρμητη, μη καθοδηγούμενη πολιτικά κατάληψη μετατρέπεται στην κορυφαία πράξη αντίστασης απέναντι στο καθεστώς των συνταγματαρχών αλλά όχι μόνο. Στα συνθήματα του Πολυτεχνείου βρίσκουμε και το βαθύτερο νόημα του Νοέμβρη που είναι ο αντικαπιταλιστικός και αντιιμπεριαλιστικός αγώνας. Συνθήματα όπως: ΛΑΪΚΉ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ και η προτροπή των καταληψιών για γενική απεργία, δείχνουν πως η πάλη δεν ήταν μόνο αντιδικτατορική αλλά έφερνε στο προσκήνιο και τη συνολική ρήξη με το πολιτικό – οικονομικό σύστημα. Η εξέργεση του Νοέμβρη του 1973 είναι ουσιαστικά η πρώτη μαζική φωνή αντίστασης. Αυτό που πετυχαίνει άμεσα, είναι η πτώση του δικτάτορα Παπαδόπουλου(ο σκιώδης Μαρκεζίνης αντικαθίσταται από τον Ιωαννίδη). Κυρίως όμως σταματάει το βελούδινο πέρασμα σε κοινοβουλευτική διακυβέρνηση και “φιλελευθεριοποίηση” (είχαν προκηρυχτεί εκλογές για το 1974, που μάλιστα είχαν γίνει αποδεκτές από σχεδόν όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου της εποχής). Έμμεσα, δείχνει ότι η χούντα χάνει τον έλεγχο και ξεκινάει η αρχή του τέλους. Και μπορεί η χούντα να πέφτει τελικά λόγω του ξεπουλήματος της Κύπρου, όμως φαίνεται ότι η παρέα των συνταγματαρχών είχε ήδη σαπίσει, βρωμίσει και απλά περίμενε ένα μικρό σπρώξιμο για να πάρει δρόμο(και να αντικατασταθεί το παρακράτος της άκρας στρατιωτικής δεξιάς από το παρακράτος της κανονικής άκρας δεξιάς, ώστε να συνεχιστεί το ανελέητο φάγωμα του δημόσιου χρήματος και ο Καραμανλής να επανέλθει ως Εθνάρχης από το κρυφτό στο Παρίσι).

Ψωμί-Παιδεία- Ελευθερία. Το κυρίαρχο σύνθημα-αίτημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένει ανεκπλήρωτο 44 χρόνια μετά. Η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού και η εφαρμογή των οικονομικών πολιτικών των μνημονίων από κυβερνήσεις των “σοσιαλιστών” Πασόκ, της ακροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας και τώρα από τη συγκυβέρνηση των “ριζοσπατών αριστερών” του ΣΥΡΙΖΑ και των εθνικιστών ΑΝΕΛ οδηγούν όλο και περισσότερους στη διαβίωση κάτω από τα όρια της φτώχειας. Στην δωρεάν μόνο κατ’ όνομα παιδεία πραγματοποιείται ένα ταξικό ξεκαθάρισμα με πολλούς μαθητές ή να εγκαταλείπουν τη μαθητική τους πορεία πριν το Λύκειο ή να περιορίζονται στα βασικά. Η ελευθερία, το υπέρτατο αγαθό της αστικής καπιταλίστικης δημοκρατίας, είναι και αυτή υπό διωγμό. Όπως και πολλοί αγωνιστές από διάφορους χώρους που προφυλακίζονται ή καταδικάζονται χωρίς αποδεικτικά στοιχεία αλλά λόγω των ιδεών τους και ακόμα και λόγω των κοινωνικών τους σχέσεων με “ύποπτα” άτομα. Παρ’όλα αυτά, αφού έχουμε δημοκρατία οι νοσταλγοί και υμνητές της Χούντας παρέα με τους φασίστες δολοφόνους της Χ.Α μπορούν να λένε ελέυθερα τη γνώμη τους.

Τι μας διδάσκει. 7 χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο και την εγκαθίδρυση της οικονομικής χούντας ΕΕ και εταίρων στα μέρη μας, το κίνημα δείχνει να έχει παγώσει και οι αντιστάσεις λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο. Όμως οι ζυμώσεις γίνονται και ο συλλογικός αγώνας των φοιτητών 44 χρόνια νωρίτερα μας δείχνει το δρόμο ενάντια στον αυταρχισμό, την ιδιωτεία και το φόβο. Και αυτό που μένει σαν απόσταγμα είναι η μαζικότητα. Είναι αυτή που διώχνει το φόβο. Η δυναμική που αναπτύχθηκε εκείνα τα τρία βράδια. Την Τετάρτη λίγοι φοιτητές(περιθωριακά θα μπορούσε να πει κανείς), το Σάββατο χιλιάδες κόσμος(αν δεν είχε μπει το τανκ, τις επόμενες μέρες θα μιλούσαμε για δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες, αλλά γι’αυτό μπήκε…). Σαν κίνημα λοιπόν, ακομά και αν φαινομενικά δεν κινείται τίποτα, έρχεται η στιγμή που ενεργοποιείσαι, καμιά φορά εκεί που δεν το περιμένεις, μαζικοποιείσαι στην συνέχεια, και αρπάζεις την ευκαιρία της επαναστικοποίησης από τα μαλλιά. Στο χέρι μας είναι…

Oct 16

100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση

100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση
Ο αυτοδιαχειριζόμενος πολιτικός κοινωνικός και πολιτιστικός χώρος “Η Σφήνα” διοργανώνει από τις 18 Οκτωβρίου έως τις 11 Νοεμβρίου ομιλίες – συζητήσεις, κινηματογραφικές προβολές , έκθεση έργων τέχνης και αφίσας προπαγάνδας, βιβλιοπαρουσιάσεις για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Η απόφαση να ασχοληθούμε ως συλλογικότητα με την Οκτωβριανή Επανάσταση δεν λήφθηκε για λόγους εθιμοτυπίας. Δεν έχουμε σκοπό να μυθοποιήσουμε την επανάσταση του 1917, να αγιοποιήσουμε τους μπολσεβίκους πρωτεργάτες της ούτε να εκθειάσουμε το κράτος που δημιουργήθηκε. Η επανάσταση αν και συνδέεται άμεσα, δεν ταυτίζεται με το κράτος που γέννησε. Σκοπός μας είναι να σταθούμε στην μοναδικότητα,μέχρι εκείνη τη στιγμή της ιστορίας, της επανάστασης του Οκτώβρη. Με την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 συντελείται ρήξη στην ιστορική συνέχεια. Όπως είπε κι ο Λένιν σπάζει η ίδια η αλυσίδα του ιμπεριαλισμού κι όχι μόνον ο πιο αδύνατος κρίκος της, η τσαρική Ρωσία. Το δείχνουν τόσο οι επαναστατικοί σεισμοί που αμέσως την ακολουθούν και συγκλονίζουν τον κόσμο, από την Ευρώπη στην Αμερική έως την Ασία και την αραβική Ανατολή, όσο και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τίποτα πλέον δεν μπορεί να είναι όπως πριν. Μια νέα εποχή άνοιξε για την ανθρωπότητα κι η ανερχόμενη σπείρα της δεν έκλεισε ακόμα . Ο Οκτώβρης του 1917 είναι ίσως το σημαντικότερο γεγονός του 20ου αιώνα ,ένα ιστορικό συμβάν που τέμνει την ιστορία όχι μόνο στο παρελθόν, αλλά προπαντός στο παρόν και το μέλλον.
Η ιστορία είναι γεμάτη από εξεγέρσεις των καταπιεσμένων ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Όποτε και αν ακούστηκε η λέξη επανάσταση ήταν η ευχή των απόκληρων και ο κρυφός φόβος των κρατούντων. Από το Σπάρτακο και την εξέγερση των σκλάβων, στις εξεγέρσεις και τον πόλεμο των χωρικών του Τόμας Μίντσερ (Thomas Münzer) στη Γερμανία τον 16ο αιώνα, το κύμα των ευρωπαϊκών επαναστάσεων του 1848 μέχρι την Παρισινή Κομμούνα το 1871. Όλες αυτές οι εξεγέρσεις αν και ταρακούνησαν την εκάστοτε τάξη των εκμεταλλευτών και αποτελουν σημείο αναφοράς για τους εξεγερμένους ακόμα και σήμερα, πνίγηκαν στο αίμα. Απέτυχαν ίσως στο διακυρηγμένο τους σκοπό αλλά όχι στην ουσία τους.
Στην επαναστατική περίοδο όμως στη Ρωσία από το 1905 και με αποκορύφωμα τον Οκτώβρη του 1917 συντελέστηκε κάτι το μοναδικό. Οι εργάτες που δεν είχαν τίποτα άλλο παρά την εργατική τους δύναμη, οι ακτήμονες αγρότες και οι στρατιώτες που μέχρι τότε στέλνονταν από τον Τσάρο ή την κυβέρνηση να σκοτωθούν για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών, οργανωμένοι ήδη από το 1905 στα σοβιέτ (επιτροπές) εργατών και στρατιωτών, είτε υποστηρίζοντας το κόμμα των Μπολσεβίκων είτε όχι, επαναστάτησαν και ΝΙΚΗΣΑΝ.
Από εκείνη τη στιγμή όλη η ανθρωπότητα, καταπιεσμένοι και καταπιεστές, οι πρώτοι με ενθουσιασμό και ελπίδα και οι δεύτεροι με τρόμο και πανικό κατάλαβαν ότι η εξουσία των εκμεταλλευτών, του κεφαλαίου, δεν ήταν θεόσταλτη και αιώνια και ότι οι καταπιεσμένοι όχι μόνο μπορούν να επαναστατήσουν αλλά και να νικήσουν.
Να γκρεμίσουν τον κόσμο της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης και να χτίσουν το δικό τους.
Σας καλούμε όλους λοιπόν να συμμετέχετε μαζί μας στις συζητήσεις, στις προβολές και τις βιβλιοπαρουσιάσεις που ετοιμάζει η Σφήνα τις επόμενες ημέρες.

  • Τετάρτη 18/10 στις 19:00 : Έναρξη της έκθεσης “Η τέχνη στην Οκτωβριανή Επανάσταση” και προβολή της ταινίας “ Ο άνθρωπος με την κάμερα” του Dziga Vertov (Τζίγκα Βέρτοφ) στο χώρο της συλλογικότητας , Κάδμου 48.

     

  • Τετάρτη 25/10 στις 20:00 : Ομιλία – Συζήτηση με τον Δημήτρη Γρηγορόπουλο ( Τετράδια Μαρξισμού) με θέμα “ Η επανάσταση τότε και τώρα” στο Συνεδριακό Κέντρο Θήβας (αίθουσα Αρμονία).

     

  • Τετάρτη 1/11 στις 20:00 : Προβολή της ταινίας “ Οκτώβρης” του Sergei Eizenstein ( Σεργκέι Άιζενσταϊν) στο χώρο της συλλογικότητας , Κάδμου 48.

     

  • Σάββατο 11/11 στις 19:00 : Βιβλιοπαρουσίαση – Συζήτηση με θέμα “Μια κριτική ματιά πάνω στην Οκτωβριανή επανάσταση μέσα από τα βιβλία”

  • “ Η άγνωστη επανάσταση” Γ΄ΤΟΜΟΣ (1917-1921) του Ρώσου Ιστορικού ΒΟΛΙΝ (Βσεβολόντ Μιχαήλοβιτς Άιχενμπαουμ)

    την παρουσίαση θα κάνει ο Κώστας Δεσποινιάδης  “ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ”

  • “ Η εξέγερση της Κροστάνδης” Αρης Αλεξάνδρου την παρουσίαση θα κάνει ο Κώστας Δεσποινιάδης  “ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ” 

  • “Ο μύθος των μπολσεβίκων” Αλεξάντερ Μπέρκμαν την παρουσίαση θα κάνει ο μεταφραστής του βιβλίου Γιάννης Δ. Ιωαννίδης

    στο χώρο της συλλογικότητας , Κάδμου 48.

Oct 07

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΙΜΑ!!!

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΙΜΑ!!!
Απολύσεις στο Μόρνο (Όμιλος Φιλίππου)και στα Ελληνικά Καλώδια ( Όμιλος Στασινόπουλου) – παρολίγο θανατηφόρο εργατικό ατύχημα στη Σωληνουργεία Κορίνθου( Όμιλος Στασινόπουλου)
Μέσα σε δυο μέρες , ισάριθμα τραγικά περιστατικά ήρθαν να επιβεβαιώσουν τον αδίστακτο για τις ζωές των εργαζομένων χαρακτήρα της «ανάπτυξης» που μας τάζουν.
Την Παρασκευή 29/9 η διοίκηση της Μόρνος ανακοίνωσε την απόλυση 6 εργαζομένων , οι οποίοι «όλως τυχαίως» έχουν αρκετά χρόνια στην επιχείρηση και αμοίβονται με την επιχειρησιακή σύμβαση. Η διοίκηση όπως πάντα επικαλέστηκε λόγους «μείωσης του κόστους» , δηλαδή με άλλα λόγια επιβεβαίωσε την πάγια τακτική της των τελευταίων χρόνων , να αντικαθιστά μόνιμο & παλιό προσωπικό , με νέους, συμβασιούχους, εργολαβικούς αλλά σε κάθε περίπτωση χαμηλοαμοιβόμενους. Τα κέρδη του ομίλου Φιλίππου πάνω από τις ζωές και τις ανάγκες των εργαζομένων με τα χέρια και τις πλάτες των οποίων χτίζονται αυτά τα κέρδη. Το ίδιο σκηνικό εργοδοτικής τρομοκρατίας στήθηκε και στα Ελληνικά Καλώδια με απολύσεις 3 εργατών με πολλά χρόνια στην δουλειά που προσπάθησαν να οργανώσουν μια συλλογική διεκδίκηση για να πάρουν πίσω ένα μικρό κομμάτι από τους μισθούς τους που είχαν περικοπεί την τελευταία περίοδο.
Το Σάββατο 30/9 στη Σωληνουργεία Κορίνθου του ομίλου Στασινόπουλου (στη Θίσβη) , 28χρονος εργάτης σε εργολάβο , καταπλακώθηκε από σωλήνες με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του ποδιού του, αποφεύγοντας από «τύχη» τα χειρότερα. Ο Στασινόπουλος χρησιμοποιεί το άλλο «μεγάλο κόλπο» , τη χρήση εργολάβων αντί για μόνιμο προσωπικό , ώστε να ελαχιστοποιεί το κόστος των μέτρων ασφαλείας & εκπαίδευσης του προσωπικού, να απαλλάσσεται από τις όποιες ευθύνες για τα πολύ συχνά εργατικά ατυχήματα , ταυτόχρονα με την εντατικοποίηση στο έπακρο των συνθηκών εργασίας , μόνιμων και εργολαβικών εργαζομένων.
Και τα δυο περιστατικά είναι αποτέλεσμα της αποχαλίνωσης των εργοδοτών πάσης φύσεως , στα πλαίσια των πολιτικών κατάργησης ακόμη και στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων που εφαρμόζονται απαρέγκλιτα από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων και που η παρούσα κυβέρνηση υποτίθεται πως θα καταργούσε. Το «διευθυντικό δικαίωμα» είναι ο νέος θεός του συστήματος της εκμετάλλευσης , που σε απλά λόγια μεταφράζεται σε : νόμος είναι τα κέρδη του εργοδότη και μόνο.
Συμβάσεις , αξιοπρεπείς αμοιβές , μόνιμη και σταθερή δουλειά , μέτρα υγιεινής & ασφάλειας , ελεγκτικοί μηχανισμοί για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας (όποιας έχει απομείνει) , τιμωρία της εργοδοτικής αυθαιρεσίας κλπ είναι έννοιες που δεν χωρούν στο σχέδιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας. Δεν χωρούν στα πλαίσια των μνημονιακών δρόμων για την αντιμετώπιση της κρίσης που μας σερβίρουν εδώ και μια οκταετία κυβερνήσεις – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. και όλα τα εγχώρια και διεθνή κέντρα του κεφαλαίου.
Η καταδίκη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας από μέρους μας είναι συνεχής και έντονη. Η αλληλεγγύη στους συναδέλφους που πλήττονται δεδομένη. Η συμπαράστασή μας στον αγώνα που ξεκίνησαν οι εργαζόμενοι στο Μόρνο διαθέσιμη με κάθε τρόπο. Όμως τόσο η λεκτική αλληλεγγύη όσο και οι καταγγελτικές ανακοινώσεις δεν είναι αρκετές για να σταματήσουν τον οδοστρωτήρα των εργατικών δικαιωμάτων που βιώνουμε.
Η οργάνωση και ο αγώνας για την ανατροπή των αντεργατικών πολιτικών που ανοίγουν την όρεξη στους εργοδότες , είναι η μοναδική πραγματική συμβολή. Μόνο η ανατροπή των πολιτικών που κατεδαφίζουν τα εργατικά δικαιώματα, η αφαίρεση πλούτου και εξουσίας από τα αφεντικά σε όφελος των εργαζομένων , μπορεί να γείρει την πλάστιγγα προς την πλευρά του κόσμου του μόχθου.
Σ’ αυτό τον αγώνα θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
  • ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΣΤΟ ΜΟΡΝΟ
  • ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΛΑΒΙΩΝ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
  • ΜΟΝΙΜΗ – ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
  • ΜΕΤΡΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ & ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
  • ΤΙΜΩΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΧΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ

    ΣΦΗΝΑ Αυτοδιαχειριζόμενος Πολιτικός – Κοινωνικός & Πολιτιστικός χώρος

Sep 21

Θεατρική παράσταση “Η ριμάδα του άγιου Ευάγγελου του επονομαζόμενου και καταληψία”

Οι Τσιριτσάντσουλες και ο αυτοδιαχειριζόμενος πολιτικός, κοινωνικός και πολιτιστικός χώρος η “ΣΦΗΝΑ” παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση

Η ριμάδα του άγιου Ευάγγελου
του επονομαζόμενου και καταληψία

της Λουίζας Λαζάρου

ΣΤΟΝ ΘΕΡΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ “ΣΟΝΙΑ”

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 20:30

Παίζουν:
Ντίνα Μαυρίδου, Νίκος Σαρηγιάννης, Μαρίνος Μουζάκης

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία, μουσική: Μαρίνος Μουζάκης
Κοστούμια: Μαρία Μαρκοπούλου
Αγιογραφία Ευάγγελου: Άγνωστου καλλιτέχνη
Χορογραφίες: Ηρώ Κατσιφλώρου
Οργάνωση παραγωγής: Ντίνα Μαυρίδου
Υποστήριξη παραγωγής: Νίκος Γιούσεφ
Μουσική επιλογή, δραματουργική επεξεργασία, πρωτότυποι στίχοι:
Τσιριτσάντσουλες – Θίασος ριμάδας
Ευχαριστούμε, τις εκδόσεις ΟΥΑΠΙΤΙ, το Μάριο Αμπλάντη, την ομάδα
Πείρα(γ)μα, τη Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Νάξου και το Μάρκο
Οικονομίδη για τη συμβολή τους σ’ αυτήν την παραγωγή.
Παραγωγή: Τσιριτσάντσουλες 2017

Υπόθεση:

Μια κρητική καρναβαλική ρίμα σχετικά με τον βίο του άγιου Ευάγγελου του
καταληψία, από την επεισοδιακή του γέννηση μέχρι το μαρτυρικό του θάνατο.

Για την παράσταση:
Η ριμάδα του άγιου Ευάγγελου είναι ένα μυστήριο έργο. Το μυστήριο αυτό δεν
έχει να κάνει μόνο με την ίδια του την ύπαρξη*, αλλά κυρίως με το περιεχόμενό
του. Η ριμάδα είναι γραμμένη σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο, σε κρητική διάλεκτο
που παραπέμπει στην εποχή της ενετοκρατίας. Το ύφος της κυμαίνεται από τη
«χυδαία» γλώσσα του Σαχλίκη (Κρητικός σατιρικός ποιητής του 14 ου αιώνα) ως
τις ποιητικές εξάρσεις του Χορτάτση και του Κορνάρου, συνδυάζοντας σύγχρονα
στοιχεία και αναφορές σε θέματα με φιλολογικό, φιλοσοφικό και πολιτικό
περιεχόμενο, πάντα με διάθεση ειρωνική και ανατρεπτική. Μιλάει για το βίο του
Ευάγγελου, ενός σαλού αγίου (πιθανότατα προσώπου φανταστικού**, εφόσον
δεν εντοπίζεται άλλη αναφορά σε αυτόν) που ζει το 14 ο αιώνα μια έκλυτη ζωή
μέσα στην κραιπάλη, τον έρωτα και την αλητεία.
Η παράδοση των σαλών αγίων του μεσαίωνα εμπίπτει στην παράδοση των
λαϊκών ηρώων που συναντάμε από την αρχαιότητα, στο πρόσωπο του Διογένη
του κυνικού για παράδειγμα, ή αργότερα κατά το μεσαίωνα στο πρόσωπο του
Νασρεντίν Χότζα στην ανατολή και του τρελού μπουφόνου στη δύση. Πρόσωπα
εντελώς διαφορετικά αλλά πάντως ενοχλητικά για τους «καθωσπρέπει» πολίτες,
που διεγείρουν και συγκινούν τη λαϊκή φαντασία με την αντισυμβατική στάση και
την ειλικρίνειά τους.
Το κείμενο μεταφέρει το κλίμα του καρναβαλιού, δηλαδή μιας ουτοπίας στην
οποία τα πάντα ανατρέπονται και τα πάντα είναι πιθανά. Η γέννηση, ο έρωτας,
η εξέγερση, το κρασί, η σκατολογία και ο θάνατος αποκτούν μια μεταφυσική
χροιά και γίνονται εργαλεία για την απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεινά
της καθημερινότητάς του, την οποία ελέγχουν οι άρχοντες και η εκκλησία. Έτσι ο
Ευάγγελος, αν και δεν θα μπορούσε ποτέ να οσιοποιηθεί από την χριστιανική
εκκλησία, στη συλλογική λαϊκή συνείδηση θα μπορούσε ίσως να αποκτήσει τη
μεταφυσική λυτρωτική διάσταση των σπουδαίων επαναστατών που έζησαν και
πέθαναν για την υπόθεση της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Μια άλλη σοβαρή διάσταση του έργου είναι η πολιτική. Ο άγιος Ευάγγελος
έμεινε γνωστός και ως «καταληψίας». Όπου έβρισκε άδειο σπίτι έμπαινε μέσα
με τους συντρόφους του και ζούσανε από κοινού, με όλα τα θετικά και τα
αρνητικά που προκύπτουν από τη συμβίωση των ανθρώπων. Αυτό αποτελεί και
το πιο επικαιρικό στοιχείο του κειμένου, καθώς το κίνημα των καταλήψεων στην
Ελλάδα δοκιμάζεται σήμερα από ένα νέο κύμα καταστολής, από την «αριστερή»
κυβέρνηση αυτή τη φορά. Ο Ευάγγελος είναι για μας μια ευκαιρία να μιλήσουμε
γι’ αυτό που συμβαίνει: Οι καταλήψεις μεταμορφώνουν άδεια, εγκαταλελειμμένα
ντουβάρια σε χώρους συλλογικής αδιαμεσολάβητης δράσης. Θα μπορούσε
κανείς να μιλήσει για «θαύμα». Δεν είναι όμως. Είναι απλά ανθρώπινο. Κι αυτό
είναι σπουδαίο.

Όλα αυτά τα στοιχεία κάνουν το έργο αυτό μια εξαιρετική πρώτη ύλη για ένα
θίασο όπως οι Τσιριτσάντσουλες, που έχουμε ασχοληθεί για πολλά χρόνια με
την έρευνα πάνω στο λαϊκό θέατρο και την πολιτική του διάσταση. Η ριμάδα του
άγιου Ευάγγελου αποτέλεσε για μας ένα υπέροχο πεδίο θεατρικής έρευνας.
Παιχνίδι, μουσική και αυτοσχεδιασμός ήταν τα εργαλεία μας για να
θεατροποιήσουμε αυτό το μυστήριο κείμενο που μας ταξιδεύει ως τη σκηνή κι
ακόμα παραπέρα.
Τσιριτσάντσουλες – Θίασος ριμάδας

*Η Λουίζα Λαζάρου το παρουσιάζει ως διασωθέν χειρόγραφο της εποχής της
ενετοκρατίας στην Κρήτη που αποτυπώνει την προφορική λαϊκή παράδοση σε
σχέση με τον άγιο Ευάγγελο, ενώ ο επιμελητής της έκδοσης της ριμάδας (Εκδ.
ΟΥΑΠΙΤΙ 2015) Μάριος Αμπλάντης ισχυρίζεται πως είναι έργο της ίδιας της
Λαζάρου που το έγραψε με στόχο να τον εκθέσει, καθώς στην ουσία αναφέρεται
στην παλιά σχέση τους. Ο ισχυρισμός αυτός είναι πιο αληθοφανής κατά τη
γνώμη μας.
** Ο Μάριος Αμπλάντης ισχυρίζεται πως ο Ευάγγελος είναι ο ίδιος και όχι
κάποιο φανταστικό πρόσωπο.

Sep 13

Τέσσερα χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Φέτος κλείνουν 4 χρόνια από την ημέρα που οι εγκληματίες της χρυσής αυγής
δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα. Τέσσερα χρόνια στα οποία έχουν γίνει πολλά,
θετικά και αρνητικά όσον αφορά την εγκληματική αυτή οργάνωση.
Κάθε χρόνο η μνήμη μας γυρίζει σε εκείνο το θλιβερό συμβάν ,αλλά μόνο σε ότι
έχει να κάνει την ημέρα της δολοφονίας του Παύλου, την ημέρα που όλος ο
κόσμος τιμά ένα άνθρωπο που θυσιάστηκε για να προστατεύσει τους φίλους του.
Όμως, η κινηματική μνήμη δεν ξεχνά, δεν περιμένει την μαύρη επέτειο του
Παύλου και κανενός αγωνιστή ή μη, που θυσιάστηκε ή δολοφονήθηκε από τους
φασίστες, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, για να μας υπενθυμίζει ότι ο
αγώνας και η πάλη μας ενάντια στους φασίστες και σε όλες τις μορφές φασισμού
δεν σταματά ποτέ.
Αυτό μας το θυμίζει η μητέρα του Παύλου και οι κοντινοί του φίλοι, που είναι εδώ
και δυο χρόνια στις αίθουσες των δικαστηρίων και έχουν μόνο ένα σκοπό. Να
δουν τους εγκληματίες να πληρώνουν για αυτά που έχουν κάνει.
Η δίκη της εγκληματικής αυτής οργάνωσης είναι σε εξέλιξη εδώ και δυο χρόνια,
δικάζεται συνολικά για πολλά αδικήματα και δολοφονίες ή δολοφονικές
απόπειρες.
Μετά από τέσσερα χρόνια, δεν έχει κανένας το δικαίωμα της άγνοιας πάνω σε
αυτό το θέμα. Όποιος το επικαλείται το κάνει γνωρίζοντας τι υποστηρίζει και τι θα
επακολουθήσει. Η μάχη κατά του φασισμού δίνεται στους δρόμους, στα
δικαστήρια δίνεται ένα μέρος αυτής της μάχης.
Δεν πρέπει να αφήσουμε δημόσιο χώρο στους φασίστες, ο αγώνας μας για να
κλείσουν όλα τα γραφεία της εγκληματικής οργάνωσης πρέπει να κορυφωθεί. Να
απαντήσουμε άμεσα στις προκλήσεις τους.
Ελάτε να τους μορφώσουμε.
Ο Παύλος υπάρχει μέσα μας.

Καλούμε όλες και όλους που θέλουν να συμμετέχουν στην ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ πορεία το ΣΑΒΒΑΤΟ 16/9/2017 στις 6μ.μ. στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ,να επικοινωνήσουν με την συλλογικότητα για την μεταφορά και την κοινή κάθοδο στην Αθήνα .
Καλούμε όλες και όλους τη Δευτέρα 18 Σεπτέμβρη , στο χώρο της συλλογικότητας της
Σφήνας , Κάδμου 48, στην εκδήλωση για τα 4 χρόνια από τη δολοφονία του
Παύλου Φύσσα.

19:30 ΠΡΟΒΟΛΗ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ
20:30 ΣΥΝΑΥΛΙΑ « HIP HOP ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ»