Jun 19

Θερινό Αντιπολεμικό σινεμά στην αυλή της ΣΦΗΝΑΣ

Tην ώρα που τα γεράκια ακονίζουν τα νύχια τους και ζητάνε Αίμα , την ώρα που τα σύννεφα του πολέμου ξαναμαζεύονται στην περιοχή μας , την ώρα που οι κραυγές των εθνικιστών για τα συμφέροντα των αφεντικών μεγαλώνουν ,εμείς επιλέγουμε να θυμίσουμε πως

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Θερινό Αντιπολεμικό Σινεμά στην αυλή της ΣΦΗΝΑΣ .
Το θερινό σινεμά στην αυλή της συλλογικότητας ανοίγει με ένα αφιέρωμα ενάντια στην φρίκη του πολέμου με 3 Αντιπολεμικές ταινίες .

Το πρόγραμμα αναλυτικά

Ταινία 1η :TΕΤΑΡΤΗ 20 /6 ΩΡΑ 21:00
Εντός Ορίων- Insyriated
ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: 2017, Βέλγιο/Γαλλία/Λίβανος
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 85 ‘
ΧΡΩΜΑ: ΕΓΧΡΩΜΗ
Σκηνοθεσία: Φιλίπ Φαν Λιού
Πρωταγωνιστούν: Χιάμ Αμπάς, Ντιαμάν Μπου Αμπούντ

Ένα διαμέρισμα στην εμπόλεμη ζώνη της Συρίας γίνεται καταφύγιο για τη νοικοκυρά του σπιτιού και τα παιδιά της, τον φίλο μίας από τις κόρες της, τον πεθερό της, την οικογένεια μιας γειτόνισσας και την οικιακή βοηθό. Όταν στον έξω κόσμο πέφτουν βόμβες και οι δρόμοι γεμίζουν ελεύθερους σκοπευτές, η μικρή αυτή κοινωνία προσπαθεί να κρατηθεί όρθια, ακολουθώντας τη ρουτίνα της.

Ταινία 2η :TΕΤΑΡΤΗ 27 /6 ΩΡΑ 21:00
S.O.S Πεντάγωνο καλέι Μόσχα – Dr Strangelove or how I learned to stop worrying and love the bomb
ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: 1964, Ηνωμένο Βασίλειο/Η.Π.Α
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 94΄
ΧΡΩΜΑ: A/M
Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Κιούμπρικ
Πρωταγωνιστούν: Πίτερ Σέλερς, Τζορτζ Σ. Σκοτ, Στέρλινγκ Χέιντεν

Ίσως η καλύτερη μαύρη πολιτική κωμωδία όλων των εποχών. Εφιαλτική, σκληρή, γεμάτη κωμικοτραγικές λεπτομέρειες, η ταινία αυτή του Kubrick παραμένει όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρη και διασκεδαστικότατα ειρωνική. Στο απόγειο του «Ψυχρού Πολέμου» ένας τρελάρας στρατιωτικός αποφασίζει, έτσι ξαφνικά, να ρίξει ατομικές βόμβες στη Σοβιετική Ένωση, γιατί οι κομμουνιστές είναι πολύ επικίνδυνοι και οι πολιτικοί δεν είναι πλέον άξιοι να τους εμπιστεύεται κανείς για καθοριστικές πράξεις. Η πιθανή και καθόλου ευκαταφρόνητη αυτή εκδοχή, που παρ’ όλα ταύτα διαφεύγει στις συχνές συζητήσεις περί «άμυνας» μιας χώρας, γίνεται η σεναριακή αφετηρία για μια σειρά υποθέσεων καθόλου αδύνατων ή παράλογων, που προκαλούν ειλικρινές γέλιο μέσα από την εφιαλτική τους ρεαλιστικότητα.

Ταινία 3η :TΕΤΑΡΤΗ 4 /7 ΩΡΑ 21:00
Βαλς με τον Μπασίρ – Waltz im Bashir
ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: 2008, Ισραήλ
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90΄
ΧΡΩΜΑ: Έγχρωμη ( animation)
Σκηνοθεσία: Άρι Φόλμαν

Ο επίμονος εφιάλτης ενός φίλου, φέρνει το σκηνοθέτη Ari Folman να αναζητήσει τις χαμένες του μνήμες απ’ την περίοδο που οι δυο τους υπηρετούσαν στον ισραηλινό στρατό κατά τον πρώτο πόλεμο στο Λίβανο εν έτη 1982. Η ισραηλινή εισβολή και οι σφαγές στους καταυλισμούς των Παλαιστινίων αποτελούν γεγονότα απωθημένα απ’ τη συνείδηση του Ari, γι’ αυτό κι αρχίζει να αναζητά πληροφορίες από φίλους και συμπολεμιστές του.

(ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ)

Jun 13

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ -ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

   Την Τετάρτη 6/6/2018 έλαβε χώρα εθνικιστικό συλλαλητήριο για το λεγόμενο μακεδονικό και στην πόλη της Θήβας. Ο νεοσυσταθείς σύλλογος “Ενεργοί Πολίτες Θήβας” κάλεσε τους πολίτες σε συλλαλητήριο ¨υπέρ της Μακεδονίας¨     ( ποιός την απειλεί άραγε;). Τέτοιες εκδηλώσεις είχαν καλεστεί σε διάφορες πόλεις της χώρας με τη γνωστή συνταγή. Επισήμως καλούν κάποιοι σύλλογοι που ενδιαφέρονται για τα κοινά και πάντα δηλώνουν μακριά από κόμματα και πολιτική.Αλλά όπως και στο no politica των κερκίδων στα γήπεδα, έτσι και οι παραπάνω σύλλογοι κρύβουν ρατσισμό, εθνικισμό και μισαλλοδοξία. Το ενδιαφέρον τους για τα κοινά συνήθως εξαντλείται στην απομάκρυνση των καταυλισμών των Ρομά και στην κατά φαντασία απειλή για την δημόσια υγεία από τους πρόσφυγες και μετανάστες ή στην αντίθεσή τους να κάνουν μαθήματα τα παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες στα σχολεία μας. Οι απολύσεις, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, οι νέοι αντιεργατικοί νόμοι του πολυνομοσχεδίου, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία ντόπιων και μεταναστών, οι πλειστηριασμοί και η καταστολή των κοινωνικών αγώνων δεν θεωρούνται μάλλον σημαντικά κοινά προβλήματα.

Από κοινού πάντα με την εκκλησία και τους δεσπότες-ποιμενάρχες, με ενώσεις αποστράτων, νυν και μελλοντικών υποψηφίων δημάρχων,βουλευτών ή δημοτικών συμβούλων που θέλουν να έχουν από κοντά το εθνικόφρον ποίμνιο και γνωστών φασιστών και οπαδών της Χρυσής Αυγής σε κάθε περιοχή, καλούν το κόσμο να διαμαρτυρηθεί για “ να μην μας πάρουν το όνομα της Μακεδονίας μας”. Και το επόμενο πρωί μπορούμε να πάμε εθνικά υπερήφανοι στην δουλίτσα 4ώρο -200 ευρώ και να λέμε και ευχαριστώ στο αφεντικό που ήταν και χορηγός στο συλλαλητήριο.

Η «εξαφάνιση» των πολιτικών περιεχομένων και διακυβευμάτων από το συγκεκριμένο δημόσιο πεδίο, αφήνει ανοιχτό τον δρόμο ώστε να κυριαρχήσουν όσοι έχουν συμφέρον από αυτές τις κινητοποιήσεις.Η Ν.Δ, οι ΑΝ.ΕΛ, οι υπόδικοι δολοφόνοι ναζιστές της Χ.Α και όσοι σχεδιάζουν νέα ακροδεξιά κόμματα. Ταυτόχρονα, οι φασίστες αρπάζουν την ευκαιρία που τους δίνεται, ξεμυτίζοντας στον δημόσιο χώρο οργανωμένα, διεκδικώντας μαχητικά αυτό που ο αντιφασιστικός αγώνας τα τελευταία χρόνια τους έχει στερήσει. Στο προσκήνιο τα υπόδικα στελέχη της Χρυσής Αυγής φωτογραφίζονται μαζί με τους επισήμους των συλλαλητηρίων και από πίσω τα τάγματα εφόδου πραγματοποιούν επιθέσεις σε μετανάστες και στο κόσμο του αγώνα όπως στην κατάληψη libertatia, Ε.Κ.Χ Σχολείο, τον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Φαβέλα, το θέατρο Εμπρός, υπό την ανοχή/κάλυψη πάντα της αστυνομίας .Από τη σκοπιά αυτή, είναι ξεκάθαρο το πώς η αναμόχλευση του μακεδονικού έχει ευαισθητοποιήσει συγκεκριμένα κοινωνικά αντανακλαστικά και προκαλεί μία αντιδραστική «ριζοσπαστικοποίηση» που αποτυπώνει ακόμα πιο καθαρά την στροφή όλο και μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας στον συντηρητισμό τον ρατσισμό και τον εθνικισμό.

Ο ρόλος των ΜΜΕ ήταν ουσιώδης στην επιτυχή δημιουργία «μακεδονικού κλίματος» και στην προώθηση των συλλαλητηρίων, με πρωτοστάτες τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς που αφιέρωσαν πολύ χρόνο από τα δελτία ειδήσεών τους, δίνοντας εκ των προτέρων έκταση και βαρύτητα στις συγκεντρώσεις. Μια τακτική των ΜΜΕ που έρχεται σε συνέχεια της ενορχηστρωμένης προπαγάνδας των χρόνων της κρίσης. Ιστορικός αναθεωρητισμός,θεωρία των δύο άκρων, αποθέωση του κεφαλαίου και γενικά κάθε τι ιδιωτικού, απαξίωση κάθε τι δημοσίου, λοιδορία του συνδικαλισμού ως έννοια , τρομολαγνεία ,συνεχείς επικλήσεις για “νόμο και τάξη” ,συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων.

Όσον αφορά τώρα την ουσία του μακεδονικού ζητήματος, αυτό που έχει πραγματική σημασία για τα ισχυρά κράτη και τους καπιταλιστές δεν είναι φυσικά το όνομα της πΓΔΜ, αλλά η γεωπολιτική, στρατιωτική και οικονομική κυριαρχία στην περιοχή των Βαλκανίων.Άλλωστε το θέμα της ονομασίας της πΓΔΜ επανήλθε έντονα στην κεντρική πολιτική σκηνή με αφορμή τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, που είναι προγραμματισμένη για τις 11-12 Ιούλη.Συνεπώς,είναι απαραίτητο να επισημάνουμε τον ρόλο της πΓΔΜ γεωπολιτικά και την επίμονη αναζήτηση των μεγάλων δυνάμεων (Ρωσία-ΗΠΑ-ΕΕ) για νέα πιόνια και κινήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα και την σύγκρουση των συμφερόντων τους στην ανταγωνιστική αρένα του καπιταλισμού.Αυτή η αντιπαράθεση σήμερα μεταφράζεται κυρίως στην ανάγκη για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και οδών μεταφοράς της ενέργειας.Ο λεγόμενος «ενεργειακός πόλεμος» αντανακλάται πολιτικά και στρατιωτικά ως προς την τοποθέτηση των χωρών σε σχέση με το ΝΑΤΟ(ΗΠΑ) το οποίο σχετικά με τα Βαλκάνια προετοιμάζει την τελική επικράτηση του στη περιοχή.

Στην ίδια λογική και ο ελληνικός καπιταλισμός σε όλη του την κλίμακα ( από τις λεγόμενες συστημικές τράπεζες , εταιρείες πετρελαιοειδών/διύλισης μέχρι και μικρομεσαίες επιχειρήσεις) από την εποχή του εμπάργκο το 1992 επενδύει συστηματικά στο γειτονικό κράτος και εκμεταλλεύεται τους εκεί εργαζόμενους με σκοπό το κέρδος . Και θα συνεχίσουν να το κάνουν όπως και να ονομαστεί η πΓΔΜ.

Το ζήτημα λοιπόν της ονομασίας, που παρουσιάζεται κατά περιόδους σαν το κύριο εθνικό θέμα εδώ και δεκαετίες, έχει ανοίξει ξανά. Με πρόθεση αυτή τη φορά να κλείσει και από τις δύο πλευρές -Ελλάδα και πΓΔΜ- δείχνοντας ξεκάθαρα την συντονισμένη ανάγκη και των δύο κρατών να ευθυγραμμιστούν με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, ενισχύοντας τη συμμετοχή τους στο παιχνίδι του καπιταλισμού. Και η κυβέρνηση της πΓΔΜ και η “ αριστερή – εθνικιστική” κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χρησιμοποιούν τον εκατέρωθεν εθνικισμό ως διαπραγματευτικό χαρτί για την επικείμενη συμφωνία. Όπως όμως έχει δείξει δυστυχώς η ιστορία,όποιος παίζει το χαρτί του εθνικισμού ,παίζει με τη φωτιά.

Ο εθνικισμός δεν είναι άδολη αγάπη για τον τόπο που γεννήθηκε, ζει και αγωνίζεται ο κάθε άνθρωπος. Είναι όπως και ο φασισμός, πολιτική ιδεολογία που επιδιώκει να εμφανίζει ένα λαό-έθνος ως αδιαίρετη ενότητα , ως ομοιογενές σώμα χωρίς εσωτερικές αντιθέσεις , χωρίς αφεντικά και εργάτες , χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Συστατικό του στοιχείο είναι ο ρατσισμός απέναντι σε άλλα έθνη , θρησκείες και πολιτισμούς. Ποιόν όμως εξυπηρετεί στις σημερινές συνθήκες της μόνιμης οικονομικής κρίσης η άνοδος του εθνικισμού σε πανευρωπαϊκή κλίμακα ;Ποιόν ωφελεί να μη βλέπουμε ως εχθρό τον εργοδότη , την κυβέρνηση, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, αλλά τους κατοίκους των γειτονικών χωρών ,τους πρόσφυγες και τους μετανάστες; Η εθνικιστική λογική που τοποθετεί το έθνος στο επίκεντρο της ανάλυσης, υιοθετώντας την πλάνη ότι οι αγώνες για το έθνος μπορούν να συμπορευτούν και με κοινωνικούς αγώνες αναμφίβολα δεν ισχύει, γιατί πολύ απλά, άλλα συμφέροντα έχει ένας έλληνας εργοδότης και άλλα μια ελληνίδα εργάτρια.Φυσικά ο εθνικισμός δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της ελληνικής πλευράς. Και η πΓΔΜ όπως όλοι οι κρατικοί σχηματισμοί έχουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τους δικούς τους «εθνικούς μύθους». Καθήκον κάθε λαού είναι να εξαλείψει τον δικό του εθνικισμό.

Όποια απάντηση δώσουμε σε όλη αυτή την κατάσταση θα πρέπει να είναι διεθνιστική, αντιφασιστική και να εξυπηρετεί το συμφέρον της τάξης μας.

 

Αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός,πολιτικός & πολιτιστικός χώρος “η Σφήνα”

Apr 27

Εργατική Πρωτομαγιά 2018

Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους/ες σε όλο τον
κόσμο να γιορτάζουν, να τιμούν τους νεκρούς τους και να παλεύουν κάτω από νέες,
ιδιόμορφες συνθήκες που συνεχώς μεταβάλλονται. Ο καπιταλιστικός – ιμπεριαλιστικός
κόσμος της εκμετάλλευσης των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, παρά τα βάρη και την
εξαθλίωση που τους έχει επιβάλει, συνεχίζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο και κρίση. Η
ανθρωπότητα ζει με τον κίνδυνο του πολέμου ανά πάσα στιγμή και η προοπτική για
κάποια μεταβολή προς το καλύτερο δεν φαίνεται να υπάρχει. Η επίθεση στο εργατικό
κίνημα και τις κατακτήσεις του παγκοσμίως είναι η πιο έντονη σε όλη την περίοδο από
τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο μέχρι σήμερα και συνδυάζεται με τη συκοφαντική
προπαγάνδα ενάντια στον συνδικαλισμό, την οργάνωση και τους ταξικούς αγώνες.
Κάθε χρόνο την 1 η  Μάη , όλο και λιγότεροι/ες, βγαίνουν στους δρόμους και στις
πλατείες για να γιορτάσουν την εργατική Πρωτομαγιά. Για να πάρουν κουράγιο για
νέους αγώνες. Για να τιμήσουν αυτούς/ες που έδωσαν τα πάντα στους εργατικούς
αγώνες, ακόμα και τη ζωή τους. Τους νεκρούς εργάτες/τριες του 1886 στο Σικάγο, το
Οκτωβριανό εργατικό απεργιακό κίνημα του 1905 στην Ρωσία που θα κατέληγε στην
επανάσταση, τους μετανάστες εργάτες των ορυχείων στη σφαγή
του Ludlow στο Colorado των Η.Π.Α. το 1914, την αιματηρή απεργία των
μεταλλωρύχων της Σερίφου τον Αύγουστο του 1916, τις μεγάλες απεργίες του 1918 –
1920 στην Βαρκελώνη με τους pistoleros των εργοδοτών να δολοφονούν
συνδικαλιστές/τριες ,ο ματωμένος Μάης των απεργών καπνεργατών του Μάη του 1936
στη Θεσσαλονίκη, τους εκατομμύρια εργάτες /τριες σε όλο τον κόσμο , πριν και μετά
από αυτούς.
Όλους αυτούς/ες που αγωνίστηκαν και πέθαναν για να μπορούμε εμείς να έχουμε
μόνιμη και σταθερή δουλεία, 8ώρο, ασφάλιση υγείας και σύνταξης , ασφάλεια στο
χώρο εργασίας και νομική προστασία απέναντι στις ορέξεις των εργοδοτών.
Για να έχουμε τι;;;
Δυστυχώς το ρολόι γύρισε πίσω και οι παραπάνω κατακτήσεις ( και όχι παραχωρήσεις)
χάνονται. Ανεργία, μαύρη-ανασφάλιστη εργασία, μερική εργασία, mini jobs με σούπερ
μίνι μισθούς, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, εργασία on demand , συμβάσεις μηδενικών
ωρών, 10ώρα και 12ώρα με απλήρωτες υπερωρίες, εργατικά ατυχήματα, εργοδοτική
τρομοκρατία, εργασιακή ανασφάλεια…
Η πρόκληση για όλους τους εργαζόμενους/ες και τους ανέργους, αλλά κυρίως για τους
νέους, σ’ αυτές τις συνθήκες είναι μεγάλη. Με ευκαιρία την επέτειο της Πρωτομαγιάς
θα πρέπει να αντιληφθούν την αναγκαιότητα όξυνσης του ταξικού αγώνα και της
οργάνωσης στους χώρους δουλειάς αλλά και στην κοινωνία.
 ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

Συγκέντρωση – μικροφωνική- έκθεση – βιβλίου / παρουσίαση κινηματικών εκδόσεων ΠΑΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ 10:00 πμ

Apr 27

ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙ ΕΝΑΣ ΑΘΩΟΣ ; ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙ ΕΝΑΣ ΑΘΩΟΣ ;
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

«Κάποιος πρέπει να είχε διαβάλει τον Γιόζεφ Κ., γιατί ένα πρωινό, δίχως να έχει κάνει
τίποτα κακό, ήρθαν και τον συνέλαβαν».
Φρανς Κάφκα «Η Δίκη»
Μ’ αυτόν τον τρόπο ξεκινάει η δυστοπική περιπέτεια του Γιόζεφ Κ., ενός ανθρώπου όχι
ενόχου αλλά εκ προοιμίου ενοχοποιημένου. Το ενοχοποιητικό στοιχείο ; Η ίδια του η
ύπαρξη.
Ένα μικρό ιστορικό της υπόθεσης…
Τον Αύγουστο του 2012, πραγματοποιείται ληστεία σε τράπεζα στην Πάρο. Στην
προσπάθεια ενός περαστικού ταξιτζή να εμποδίσει τη φυγή των ληστών, τραυματίζεται
θανάσιμα ο ίδιος από σφαίρες. Στην υπόθεση εμπλέκεται η αντιτρομοκρατική και ένα
ανώνυμο τηλεφώνημα (κάτι που συνηθίζεται στο στήσιμο μιας κατηγορίας), στο οποίο
υποδεικνύεται ο σύντροφος Τάσος Θεοφίλου ως συμμέτοχος της ληστείας. Κάποιες
μέρες μετά συλλαμβάνεται στην Αθήνα με βασικές κατηγορίες τη συμμετοχή σε
ληστεία, την ανθρωποκτονία και τη συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία των
Πυρήνων της Φωτιάς. Ο Τάσος Θεοφίλου μεταμορφώνεται σε μια φωτογραφία με
χειροπέδες και λευκό αλεξίσφαιρο που διατρέχει τα τηλεοπτικά δελτία σ’ ένα κλίμα
ακλόνητης βεβαιότητας για την ενοχή του. Ληστής και εκτελεστής της Πάρου,
τρομοκράτης. Η απόφαση έχει βγει προτού αποφανθεί οποιοδήποτε δικαστήριο.
Παράλληλα, μέσω βίας από την πλευρά των μπάτσων (διαδικασία πνιγμού),
λαμβάνεται δείγμα dna από τον ίδιο ώστε να ταυτοποιηθεί με ένα δείγμα που βρέθηκε
σε ένα καπέλο που, παρουσιάστηκε αργότερα από την ίδια την αντιτρομοκρατική. Το
Νοέμβρη του 2013, ξεκινάει η δίκη. Ο ίδιος αρνείται όλες τις κατηγορίες. Παρά την
παντελή απουσία ενοχοποιητικών στοιχείων και μαρτυριών, καταδικάζεται σε 25
χρόνια κάθειρξη για τις παραπάνω κατηγορίες, ενώ αθωώνεται για τη συμμετοχή στην
οργάνωση Σ.Π.Φ.
Ο Θεοφίλου ασκεί έφεση κατά της απόφασης και αναπτύσσεται ένα πολύμορφο και
πολυσυλλεκτικό κίνημα αλληλεγγύης .Τον Ιούλιο του 2017 και ενώ έχει περάσει 5
χρόνια στη φυλακή, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων αποφασίζει πως ο Τάσος
Θεοφίλου είναι αθώος για το σύνολο των κατηγοριών και αποφυλακίζεται. Όμως, στις
αρχές Απριλίου του 2018 ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου -και πρώην εποπτεύων της
Αντιτρομοκρατικής- άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης. Το αίτημα αναίρεσης θα
εξεταστεί στις 11 Μαΐου από το Ε’ ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου. Αν γίνει δεκτό,
τότε ο Θεοφίλου θα οδηγηθεί ξανά στη φυλακή και η δίκη του θα ξεκινήσει ξανά με
άλλους δικαστές στην έδρα.
Στο πρόσωπο του Τ. Θεοφίλου, δε δικάζεται μόνο ό ίδιος, αλλά κάθε άνθρωπος που
επιλέγει συνειδητά να θέσει τη ζωή του απέναντι στο κράτος και τον καπιταλισμό, κάθε
αγωνιστής – τρία που αποφασίζει να δώσει μάχες απέναντι στην “ιερή” αλήθεια τους,
ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από τον καπιταλισμό, ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος
οργάνωσης της κοινωνίας από το αστικό κράτος.
Το κράτος και οι δικαστικοί μηχανισμοί ξαναδικάζουν μέσα από αυτή τη δίκη όλες-ους
όσες-ους βρίσκονται στην πλευρά του κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Επιπροσθέτως, επιχειρούν να καθυποτάξουν όλες τις φωνές που διαταράσσουν την κυρίαρχη αφήγηση και επιχειρούν να αμφισβητήσουν την ολοκληρωτική κυριαρχία τους. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι πολιτικά υπεύθυνη γι’ αυτή την απόφαση γιατί εξακολουθεί να διατηρεί σε ισχύ όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο που δίνει τη δυνατότητα στο κράτος των δικαστών, να στέλνει αθώους στη φυλακή με αμφισβητούμενες αποδείξεις στο όνομα της “καταπολέμησης της τρομοκρατίας”, εδραιώνοντας με αυτό τον τρόπο τον αυταρχισμό και την κρατική καταστολή.
Απέναντι σε αυτή την σκευωρία του κατασταλτικού και δικαστικού μηχανισμού του
κράτους η μόνη θέση που μπορούμε να πάρουμε δεν είναι άλλη από την αλληλεγγύη
στο σύντροφο Τάσο Θεοφίλου και την συνέχιση του λόγου και της δράσης μας
απέναντι σε κάθε «μοναδική» και «απόλυτη» αλήθεια, ενάντια σε κράτος και
κεφάλαιο.
Για επίλογο λίγα λόγια του ίδιου του Τάσου.
«Η μόνη φορά που βρέθηκα κοντά σε όπλο, ήταν όταν μου το έβαλαν στον κρόταφο στη
σύλληψή μου. Δεν έχω διαπράξει τα αδικήματα, για τα οποία κατηγορούμαι. Διέπραξα,
όμως, το αδίκημα που περικλείει όλα τα αδικήματα. Είμαι αναρχικός. Στον ταξικό
πόλεμο πήρα θέση με τους αποκλεισμένους και τους αδικημένους, με τους
κυνηγημένους και με τους κολασμένους, με τους φτωχούς, με τους αδύνατους και τους
καταπιεσμένους. Η φυλάκισή μου είναι η μόνη φυσιολογική εξέλιξη αυτής της επιλογής
από την μία και άλλο ένα πεδίο αγώνα, από την άλλη»
Τ. Θεοφίλου, 28/4/2017, μέρος της απολογίας του στο εφετείο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ,ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΜΑΪΟΥ -13:00 Θησείο (Στ. ΗΣΑΠ)
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΜΑΪΟΥ -09:00 στο ΕΦΕΤΕΙΟ (Λ. Αλεξάνδρας)

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ &  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

“Η ΣΦΗΝΑ”

Mar 27

Εκδήλωση δημόσιου διαλόγου – Προσυνεδριακός διάλογος Α.Ο. ΘΗΒΑ 30/3 στη “Σφήνα”

Ο αυτοδιαχειριζόμενος πολιτικός – κοινωνικός και πολιτιστικός χώρος φιλοξενεί στον χώρο του στεκιού εκδήλωση δημοσίου διαλόγου που οργανώνει η Αναρχική Ομοσπονδία και ο Ρουβίκωνας την Παρασκευή 30 Μάρτη στις 19:00 το απόγευμα.

 

Θέμα συζήτησης : Η κάμψη των κοινωνικών αγώνων στη συγκυρία και η προοπτική ανασυγκρότησης τους.

 

Ο Σύριζα πέρασε σαν τρένο πάνω από το αγωνιστικό πνεύμα που αναπτύχθηκε την πρώτη μνημονιακή περίοδο.
Με λίγες εξαιρέσεις θεματικών αγώνων όπως αυτοί ενάντια στους πλειστηριασμούς, οι αγώνες στις φυλακές ή η αλληλεγγύη σε κατασταλτικές διώξεις
βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κοινωνία σε γενικευμένη σιγή. Το θέμα δεν είναι να επαναλάβουμε τετριμμένες αλήθειες για τον ιστορικό ρόλο
της σοσιαλδημοκρατίας ή να βολευτούμε σε καταγγελίες περί “προδοσίας”. Ο κόσμος του αγώνα, από όλες τις τάσεις, που μάτωσε πριν το 2015,
και εμείς μέσα σε αυτόν, οφείλουμε να βρούμε που κάναμε λάθος, ποιες αυταπάτες ενστερνιστήκαμε, ποιους νέους δρόμους χάσαμε την ευκαιρία να ανοίξουμε.
Γιατί αυτός είναι ο απαραίτητος όρος για το μεγάλο ζητούμενο: την οργανωτική και πολιτική ανασυγκρότηση των αγώνων με επαναστατική προοπτική στο εδώ και το τώρα.

Mar 19

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΣΦΗΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 24.3.18

O Aυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός – πολιτικός & πολιτιστικός χώρος “Η ΣΦΗΝΑ” σας προσκαλεί σε μια συναυλία Ηλεκτρονικής μουσικής με τα projects :
Талос
Conjecture
Cryintro

– Талос (electronica -idm – experimental)
Οι Талос είναι ένα οπτικοακουστικό project, που κινείται σε electro, ambient, idm ρυθμούς, ντύνοντάς τους με glitch και minimal οπτικά μοτίβα. Έχουν κυκλοφορήσει 3 albums σε ποικίλα μουσικά formats (κασέτα, 7’’ βινύλιο, cd), πάντα πλαισιωμένα από ιδιαίτερα γραφιστικά (box sets, βιβλία, posters και videos από το Layer based human activities | www.lbha.gr. Στις ζωντανές τους εμφανίσεις συνδυάζουν τους ηλεκτρονικούς ήχους με live μπάσο και live visuals.

– Conjecture (post -indudstrial)
Αντλώντας επιρροές από πρωτόγονες θρησκείες και λαϊκές τελετουργίες, το Post-Industrial project του εικαστικού Βασίλη Αγγελόπουλου, δοκιμάζει την συσχέτιση του ήχου με το ονειρικό και το φαντασιακό, μέσα από μια πληθώρα σκοτεινών ήχων και διευρυμένων μουσικών πειραματισμών. Ενώνοντας μοναδικά το idm με το dark ambient, έχει κυκλοφορήσει 3 δίσκους και 1 ΕΡ.

– Cryintro (idm-ambient-downtempo-breaks)
Επαναλαμβανόμενα ακατέργαστα μουσικά δείγματα και σπασμένα beats συναντούν φυσικούς (ηχογραφημένους) ήχους και γρατζουνιές από βινύλιο. Το project Cryintro (του Σταύρου Κωστιδάκη aka tape86 περιπλανιέται σε glitch idm μονοπάτια, ξεκινώντας με ambient-downtempo ήχους και καταλήγοντας σε δυναμικούς ρυθμούς και νευρικά breaks.

Θα ακολουθήσει dj set

Mar 19

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ &  ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ

ΧΩΡΟΥΣ

Από τις αρχές του χρόνου έχουμε δει μια σειρά επιθέσεων από κρατικές και
παρακρατικές συμμορίες σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και καταλήψεις. Πιο συγκεκριμένα, στις 4/1 πραγματοποιείται θεαματική κατασταλτική επιχείρηση στην κατάληψη Τερμίτα(Βόλος) με πολλές διμοιρίες μπάτσων, αποκλεισμούς δρόμων, δημοσιογράφους, συλλήψεις και συντονισμό μέσω ελικοπτέρου. Στη συνέχεια αναλαμβάνουν οι μπουλντόζες να κατεδαφίσουν τα κατειλημμένα κτήρια για την ‘αναβάθμιση’ του πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τη σκυτάλη παίρνουν τα παρακρατικά τσιράκια των αφεντικών, οι φασίστες, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι το εθνικιστικό παραλήρημα εκείνων των ημερών και τα συλλαλητήρια για το ‘μακεδονικό’,
επιτίθενται στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο(Θεσ/νίκη), απ’ όπου και απωθούνται και στην κατάληψη Libertatia(Θεσ/νίκη), την οποία ‘κατορθώνουν’ να κάψουν ολοσχερώς με την κάλυψη των μπάτσων και το κτήριο άδειο από κόσμο. Ανάλογη επίθεση δέχεται στις 4/2 το ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός (Αθήνα), με τους φασίστες να αποκρούονται από την περιφρούρηση της κατάληψης.
Φαίνεται πως τα φασιστοειδή γλυκάθηκαν από αυτά τους τα ‘επιτεύγματα’ και
αποφάσισαν να συνεχίσουν το ‘κοινωνικό’ τους έργο. Έτσι, στις 13/2 κάνουν απόπειρα
εμπρησμού στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37(Αθήνα), ενώ στις 17/2 επιτίθενται σε
αντιφασίστες οπαδούς της αυτοοργανωμένης ομάδας της Προοδευτικής Έκρηξης
Τούμπας(Θεσ/νίκη), από τους οποίους κυνηγιούνται. Στις 25/2 τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής επιτίθεται με λοστούς και καπνογόνα στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Φαβέλα(Πειραιάς), τραυματίζοντας 5 αγωνιστές/τριες και προκαλώντας φθορές στον χώρο. Λίγες μέρες αργότερα ακολουθεί αποτυχημένη εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη Παναιτωλίου 21(Αθήνα). Το μοτίβο της καταστολής συνεχίζεται με την εκκένωση τριών καταλήψεων στην Αθήνα(Ματρόζου 45,Ζαίμη 11,Gare), τα ξημερώματα της Δευτέρας 12/3 και τη σύλληψη 12 αγωνιστών/τριών. 2 μέρες μετά, η Gare ανακαταλαμβάνεται, ενώ η Παναιτωλίου 21 ξαναδέχεται εμπρηστική επίθεση.
Με βάση τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι κράτος και παρακράτος πηγαίνουν χέρι-
χέρι ενάντια στον κοινό εχθρό. Αυτόν που αποκαλούν ‘εσωτερικό εχθρό’, δηλαδή τον κόσμο του αγώνα και των κινημάτων. Όλους/ες, όσους/ες παλεύουν ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποταγή για έναν ελεύθερο κόσμο χωρίς διακρίσεις, φτώχεια, μιζέρια και εξαθλίωση. Γι’ αυτό βλέπουμε την αγαστή συνεργασία που υπάρχει μεταξύ τους, απ΄την κάλυψη των μπάτσων σε επιθέσεις φασιστών (όπως στον εμπρησμό της Libertatia που προαναφέραμε) και τη μεταφορά χρυσαυγιτών με κλούβες των ματ, μέχρι την πρόσληψή τους σε κρατικές υπηρεσίες.(Οι Μιχαλολιάκος, Δάκογλου και Πλεύρης ήταν έμμισθοι της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών την περίοδο 80-82).
Ακόμα, έτσι εξηγείται και η διαφορετική αντιμετώπιση από πλευράς κράτους, των
φασιστικών συμμοριών και του αγωνιζόμενου κόσμου, τόσο στον δρόμο όσο και στα
δικαστήρια. Για τους πρώτους θα λέγαμε ότι υπάρχει μια βελούδινη μεταχείριση σε όλα τα
επίπεδα, μιας και όπως λέει η παροιμία ‘κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει’, έτσι και τα σώματα ασφαλείας, όχι μόνο κατά συνείδηση(sic) αλλά και κατ’ εντολή των πολιτικών τους προϊσταμένων, προστατεύουν τους φασίστες σε οποιαδήποτε δημόσια εμφάνισή τους. Σε δικαστικό επίπεδο, τα πράγματα είναι εξίσου ξεκάθαρα, με ποινές-χάδια σε όσες από τις υποθέσεις φτάνουν στη ‘δικαιοσύνη’. Κραυγαλέα περίπτωση είναι η πρόσφατη υπόθεση της νεοναζιστικής οργάνωσης combat 18, που συνδέεται με τη χ.α. και παραπέμπεται ως εγκληματική και όχι τρομοκρατική οργάνωση, παρότι η δράση της είναι ο ορισμός του ‘τρομονόμου’. Στην άλλη πλευρά, οι αγωνιστές/τριες όχι μόνο νιώθουν στο πετσί τους τη βία της εξουσίας στους δρόμους(ξυλοδαρμοί, ρίψη χημικών, συλλήψεις, βασανισμοί, δολοφονίες), αλλά και στα δικαστήρια και στις φυλακές. Ογκώδεις δικογραφίες με ανύπαρκτα ή κατασκευασμένα στοιχεία, αυθαίρετη χρήση του dna, ποινικοποίηση φιλικών και συντροφικών σχέσεων, ειδικές συνθήκες κράτησης πολιτικών κρατουμένων και πολλά ακόμα, φανερώνουν την εκδικητικότητα
της κυριαρχίας και τις εξοντωτικές της προθέσεις προς το αγωνιστικό κίνημα.
Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, δεν αποτελεί εξαίρεση και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που
ως άξιος συνεχιστής της κρατικής βαρβαρότητας, εντείνει την καταστολή και την οικονομική αφαίμαξη(αυτά συνήθως πάνε μαζί) των κατώτερων κοινωνικών τάξεων. Άλλωστε από τις απαρχές της εξουσίας του, έσπευσε να δηλώσει πως το κράτος έχει συνέχεια. Και ο νοών νοείτω. Αποδείχθηκε περίτρανα πως οι προεκλογικές του δεσμεύσεις δεν ήταν τίποτα παραπάνω από στείρες υποσχέσεις για ψηφοθηρικούς και μόνο λόγους. Η συνέχιση των μνημονίων και των μέτρων λιτότητας, η καταστρατήγηση των πολιτικών και εργασιακών δικαιωμάτων και η εντεινόμενη καταστολή(ειδικά όσο πλησιάζουν οι εκλογές, προς τέρψη και αλίευση ψήφων του συντηρητικού ακροατηρίου), δεν αφήνουν κανένα περιθώριο και στους πιο καλόπιστους να συμπεράνουν κάτι διαφορετικό. Η ‘αριστερά της προόδου’, λοιπόν, επιβεβαιώνει με τον χειρότερο τρόπο το γνωστό σύνθημα: δεξιά κι αριστερά, ίδια είναι τ’ αφεντικά.
Στον καιρό της καπιταλιστικής λαίλαπας, του κοινωνικού κανιβαλισμού και της
ηττοπάθειας οφείλουμε να επανανοηματοδοτήσουμε έννοιες όπως αγώνας, αξιοπρέπεια,
αλληλεγγύη, συντροφικότητα. Κάτι που επιχειρείται στις καταλήψεις, οι οποίες είναι χώροι ελευθερίας για όλους/ες όσους/ες τοποθετούνται απέναντι στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, την αδικία και το ρατσισμό, την εθελοδουλεία και την ιεραρχία. Χώροι κοινωνικοί, χώροι πολιτικής ζύμωσης, αυτοοργανωμένης και αδιαμεσολάβητης έκφρασης, αντιθεσμικοί και αντιεμπορευματικοί. Αποτελούν εστίες αγώνα και ταυτόχρονα πρόταγμα για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και ως τέτοιες θα τις υπερασπιστούμε.

10, 100, 1000δες ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αυτοδιαχειριζόμενος πολιτικός-κοινωνικός- πολιτιστικός χώρος “η Σφήνα”

Jan 25

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΕΜΠΡΗΣΜΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΕΜΠΡΗΣΜΟ

Σήμερα, Κυριακή 21/1, γύρω στις 13.30 το μεσημέρι και λίγο πριν το εθνικιστικό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, φασιστικές ομάδες που συμμετείχαν σ’ αυτό ξεκίνησαν μια σειρά επιθέσεων σε κατειλημμένους χώρους. Αφού πρώτα επιτέθηκαν στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο “Σχολείο” και απωθήθηκαν με επιτυχία, στη συνέχεια προσέγγισαν την κατάληψή μας, προκαλώντας ζημιές στην πρόσοψη και τον φράκτη. Οι ζημιές αυτές αποκαταστάθηκαν άμεσα από μέλη της συλλογικότητάς μας, τα οποία στη συνέχεια επέλεξαν να στηρίξουν την αντιεθνικιστική συγκέντρωση στην Καμάρα. Γύρω στις δυο ώρες αργότερα, ομάδα 60-70 φασιστών επιτέθηκε στην κατάληψή μας με μολότοφ και φωτοβολίδες, προκαλώντας τον εμπρησμό της. Εκείνη την ώρα δεν υπήρχε κόσμος στο κτίριο, καθώς βρισκόταν στην συγκέντρωση της Καμάρας. Καθόλη τη διάρκεια της επίθεσης έξω από την κατάληψη βρίσκονταν τόσο ασφαλίτες όσο και κλούβα των ΜΑΤ σταθμευμένη παραδίπλα, οι οποίοι και κάλυπταν την επίθεση χωρίς να παρέμβουν. Η αντίδραση της γειτονιάς πρέπει να αναφερθεί, καθώς κόσμος βγήκε στα μπαλκόνια φωνάζοντας προς τους φασίστες, οι οποίοι απάντησαν σε βρισιές και ρίψη φωτοβολίδων. Όταν οι φασίστες προσπάθησαν να προσεγγίσουν ξανά το Σχολείο, η αστυνομία κράτησε την ίδια στάση, καλύπτοντας τους φασίστες και αποκλείοντας τους συντρόφους μέσα στο κτίριο.

Ας μην ξεγελιέται ο κόσμος: οι επιθέσεις αυτές και ο εμπρησμός του κτιρίου δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την “κάλυψη” του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία. Εκεί πήγαιναν και από εκεί γυρνούσαν. Όλες οι ακροδεξιές και νεοναζιστικές ομάδες καλούσαν εκεί, αλλά κανείς δεν νοιάστηκε για το γεγονός αυτό, προσφέροντάς τους κοινωνική νομιμοποίηση και δημόσιο χώρο για να εκφραστούν και να δράσουν. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν υπό άλλες συνθήκες και γι’ αυτό ας αναλογιστεί ο καθένας τη στάση του απέναντι στο φασισμό. Αυτές οι ενέργειες από τέτοιες παρακρατικές ομάδες λειτουργούν ως συμπλήρωμα της κρατικής καταστολής απέναντι σ’όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται για κάτι καλύτερο. Ας αναλογιστεί ο καθένας ποιους ωφελεί ο εμπρησμός ενός κτιρίου με πάνω από έναν αιώνα ιστορίας, το οποίο και βρισκόταν σε καθεστώς εγκατάλειψης για δεκαετίες. Ενός κτιρίου που εμείς ως αναρχικοί, ελευθεριακοί κομμουνιστές και επαναστάτες αποφασίσαμε να καταλάβουμε και να συντηρήσουμε, αφενός για να καλυφθούν στεγαστικές ανάγκες προλετάριων, μεταναστών και ανθρώπων που βάλλονται από το κράτος και τον καπιταλισμό και αφετέρου για να δημιουργηθεί ένας χώρος ριζοσπαστικής πολιτικής ζύμωσης ατόμων και προώθησης μιας νέας ελευθεριακής κουλτούρας. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μια εγκληματική ενέργεια, που θα μπορούσε να έχει και τραγικό απολογισμό, δηλαδή νεκρούς.

Οι επιθέσεις αυτές δεν πρόκειται να μας σταματήσουν στον αγώνα ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και φασισμό. Καμία επίθεση δεν πρόκειται να μας τρομοκρατήσει ούτε και πρόκειται να κάνουμε το χατίρι σε κανένα φασίστα, αλλά με ατσαλωμένη τη συνείδησή μας και με πείσμα για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας, θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε για τα ιδανικά μας.

ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ
ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Libertatia, συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό

Jan 09

“ Τα σχολεία μας μια ανοιχτή αγκαλιά αλληλεγγύης Όλα τα προσφυγόπουλα στα πρωινά σχολεία” Μια απάντηση στην επιστολή που λάβαμε

Εμείς, τα μέλη της συλλογικότητας του αυτοδιαχειριζόμενου πολιτικού – κοινωνικού και πολιτιστικού χώρου “Η Σφήνα” , απαντώντας στην παραπάνω επιστολή που λάβαμε από τον πρόεδρο του ΔΣ του συλλόγου γονέων & κηδεμόνων του 8ου δημοτικού σχολείου της Θήβας, θα θέλαμε να απευθυνθούμε όχι μόνο στον συντάκτη της επιστολής , αλλά σε όλους τους γονείς, όλων των σχολείων στα οποία κολλήθηκαν οι αφίσες που αναφέρονται στην επιστολή.
Μια αφίσα δεν είναι ένα ουδέτερο αντικείμενο καθώς μεταφέρει ένα μήνυμα. Στην επιστολή σας επιλέγετε να μην αναφερθείτε στο περιεχόμενο της αφίσας οπότε οφείλουμε να το κάνουμε εμείς.
Το κεντρικό σύνθημα λοιπόν της αφίσας που “μόλυνε κυριολεκτικά και μεταφορικά τον προαύλιο χώρο του σχολείου” και “πιθανώς να επηρέασε με αρνητικό τρόπο την καρδιά και και τη σκέψη των παιδιών” όπως αναφέρετε στην επιστολή σας είναι :

“ Τα σχολεία μας μια ανοιχτή αγκαλιά αλληλεγγύης
Όλα τα προσφυγόπουλα στα πρωινά σχολεία”

Για τη συλλογικότητα μας η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, πόσω μάλλον στα παιδιά , που είναι θύματα των πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, είναι δείγμα πολιτισμού και επιπέδου μιας κοινωνίας. Η υποδοχή και αποδοχή των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στα σχολεία μας είναι το καλύτερο μάθημα ενάντια στο ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία που μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας. Οι αφίσες, τα κείμενα και οι δράσεις αλληλεγγύης ίσως δεν θα χρειάζονταν αν δεν υπήρχαν φωνές, ακόμα και από μέλη του συλλόγου γονέων του σχολείου, που καλλιεργούν το μίσος και το ρατσισμό σε παιδιά του δημοτικού ενάντια στα παιδιά
των προσφύγων και των μεταναστών.
Εσείς θεωρείτε έλλειψη σεβασμού απέναντι στο έργο του φύλακα του σχολείου να κολληθεί μια αφίσα με το παραπάνω μήνυμα στο κουβούκλιο του φύλακα. Εμείς θεωρούμε έλλειψη σεβασμού στο έργο του, το μισθό που παίρνει και την επισφάλεια της θέσης του. Και τα δύο απόρροια των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, οι ίδιες πολιτικές που μείωσαν στο ελάχιστο τα κονδύλια για θέρμανση, συντήρηση, καθαρισμό και αναβάθμιση των σχολικών κτιρίων. Τα σχολεία , το προσωπικό τους και η παιδεία γενικότερα είναι θύματα της κρίσης και των πολιτικών επιλογών, οι μειώσεις και η απαξίωση στην οποία αναφέρεται η επιστολή , είναι κάτι που και εμείς αντιμετωπίζουμε καθημερινά μιας και εμείς είμαστε γονείς, δάσκαλοι, καθηγητές, φοιτητές, εργαζόμενοι ή άνεργοι.
Στην αφίσα που τόσο προκαλεί και καταστρέφει την κτιριακή υποδομή όπως λέτε υπάρχουν μάλιστα τα αιτήματα για καλύτερη παιδεία και η Σφήνα είναι μια συλλογικότητα που πολεμά με όλα τα μέσα την απάθεια και την μοιρολατρία αντιτάσσοντας την διεκδίκηση και τον αγώνα.
Εσείς μια αφίσα με το παραπάνω μήνυμα αλληλεγγύης ενάντια στο μίσος και το ρατσισμό τη θεωρείτε “καταστροφή και ρύπανση ¨
Εμείς τη θεωρούμε στολίδι.

Υ.Γ. Παρ΄ όλα αυτά, αν μια συνέλευση των γονέων και ο σύλλογος υιοθετήσει το περιεχόμενο και το μήνυμα αλληλεγγύης της αφίσας και υποδεχτεί τα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών με μια ανοιχτή αγκαλιά, η αφίσα θα είναι περιττή και θα έρθουμε να τη βγάλουμε.

ΣΦΗΝΑ 20/12/2017

 

 

Jan 04

Ο “Ρε Αλέξης” αφηγείται παραμύθια από την Κύπρο στην Σφήνα

Το Σάββατο 13 Ιανουαρίου σας προσκαλούμε στην Σφήνα (Κάδμου 48) στις 7 :00 μ.μ. στην αφήγηση Κυπριακών παραμυθιών για μικρούς και μεγάλους .
Το θεατρικό εγχείρημα Ρε Αλέξης
παρουσιάζει αφήγηση Κυπριακού παραμυθιού για παιδιά δημοτικού και νηπιαγωγείου με διαδραστικό τρόπο και συμμετοχή των ίδιων των παιδιών.
είσοδος ελεύθερη