Μετά από δεκάδες χρόνια ενδείξεων ότι στην Ελλάδα υπάρχουν υδρογονάνθρακες, έφτασε επιτέλους η ώρα να τους αξιοποιήσουμε! Η Ελλάδα θα γίνει παραγωγός και εξαγωγική χώρα, θα έρθουν λεφτά, θα κινηθεί η αγορά, θα ανοίξουν οι δουλειές, θα λύσουμε τα ενεργειακά μας ζητήματα! Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Η “αριστερή” κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε έναν φαραωνικό σχεδιασμό αξιοποίησης των κοιτασμάτων Υ/Α και η δεξιά κυβέρνηση της ΝΔ τον εκτελεί μέχρι τώρα κατά γράμμα. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός παραδίδει ανερυθρίαστα Γη και Ύδωρ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Δυτικής Ελλάδας, από την Ηγουμενίτσα και τα Γιάννενα, μέχρι την Κρήτη. Μέχρι τώρα τα κομμάτια της πίτας παίρνουν οι ExxonMobil, Repsol, Total αλλά και οι ελληνικές Energean και ΕΛΠΕ. Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ οι περισσότερες χώρες και οικονομίες εγκαταλείπουν τους υδρογονάνθρακες για χάρη των ΑΠΕ και της αειφόρου ανάπτυξης.
Μεγάλοι χαμένοι; Ο τουρισμός, η αλιεία, οι τοπικές κοινωνίες, το ίδιο το περιβάλλον! Σε τελευταία δημοσιευμένη μελέτη, το σενάριο για σοβαρό περιστατικό πετρελαϊκής ρύπανσης προβλέπει 5-7 δις ευρώ κόστος(ενώ τα ετήσια έσοδα της Ελλάδας προβλέπεται να είναι 150-200m€!!), ενώ και η ΕΕ έχει δημοσιεύσει τους κινδύνους που προκύπτουν ετήσια από τις εξορύξεις, δίνοντας πιθανότητα 65% για ατύχημα σε εξόρυξη που πραγματοποιείται σε ευρωπαϊκή θάλασσα! Βλέπουμε λοιπόν πως στο όνομα της ανάπτυξης και της κερδοφορίας, παραδίδεται βορά στις μεγάλες πολυεθνικές ο φυσικός μας πλούτος, πολύ περισσότερο αν συνυπολογίσουμε την ταυτόχρονη εγκατάσταση ανεμογεννητριών(3.500 τμχ σε όλη την επικράτεια τα επόμενα χρόνια), τις εξορύξεις χρυσού, τα εργοστάσια καύσης σκουπιδιών, τις παράνομες αδειοδοτήσεις/εγκαταστάσεις ΧΥΤΑ…Αλλά αυτά θα τα δούμε σε μία άλλη συζήτηση στο κοντινό μέλλον…
Και όσον αφορά στα οικονομικά ανταλλάγματα; Ενδεικτικά παραθέτουμε:
Mε βάση τον ν. 4300/2014, οι σε χρήμα στρεμματικές αποζημιώσεις που δεσμεύεται η εταιρεία να καταβάλει στο ελληνικό δημόσιο κατά το στάδιο της έρευνας είναι 10 ευρώ ετησίως ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της συμβατικής περιοχής και 15 ευρώ ετησίως ανά τ.χλμ στη δεύτερη φάση ερευνών. Για τη φάση της εκμετάλλευσης, δηλαδή της εξόρυξης των ρυπογόνων υδρογονανθράκων, το τίμημα θα ανέρχεται στα 200 ευρώ ανά τ.χλμ[1]. Στα Ιωάννινα, η συμβατική περιοχή είναι 4.200 τ.χλμ. 840.000 ευρώ δηλαδή το συνολικό μίσθωμα, το οποίο μπορεί να αποπληρωθεί σε ‘είδος’, αν αυτό επιλέξει η μισθώτρια εταιρεία. Πρόσθετα οικονομικό στοιχείο αποτελεί η δύσκολα προβλέψιμη φορολόγηση του εισοδήματος με 20% συν περιφερειακό φόρο 5%.
Και τι γίνεται με το παραγόμενο πετρέλαιο/φυσικό αέριο; Αυτό ανήκει στην παραγωγό εταιρεία, μπορεί να το διαθέσει όπου θέλει, και το μόνο που προδιαγράφει η σύμβαση είναι μία ελάχιστη αμφιλεγόμενη φορολόγηση!
Βλέπουμε λοιπόν πως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική με την κυβερνητική αφήγηση και τελικά το παραμύθι έχει δράκο! Γι’αυτό προσκαλούμε την Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις, ώστε σε μια ανοιχτή συζήτηση να δοθούν διεξοδικές απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που θέσαμε παραπάνω.
Τα υπόλοιπα όμως από κοντά, το Σάββατο 9 Νοεμβρίου στις 19:00, στην αίθουσα Σεμέλη στο συνεδριακό κέντρο Θήβας.
Αγώνας για Γη και Ελευθερία
Να ορθώσουμε αναχώματα αντίστασης απέναντι στην καθολική υπαγωγή της φύσης στα συμφέροντα του κεφαλαίου